Jong talent om in de gaten te houden

Met zijn afstudeerfilm (HKU) Wognum gooide Tim Bary (1991) ontzettend hoge ogen. Hij won op het Nederlands Film Festival de prijs voor Beste Afstudeerfilm en zijn documentaire werd vervolgens aangekocht door de VPRO.

Al voor de uitzending kreeg hij ontzettend veel media aandacht voor zijn film en ook won hij een wildcard van het Filmfonds waar een fiks geldbedrag aan is verbonden. Wognum vertelt het verhaal van de 42-jarige gabber Matthijs die na jaren stampen en raven eindelijk zijn droom achterna gaat: pianist worden.

Voor haar tweedejaarsfilm (!) aan de Nederlandse Filmacademie wilde Hannah van Tassel (1992) Elisabeth Fisher-Spanjer volgen die bijna 102 zou worden. Maar deze film mocht maar vijf minuten duren en ze kwam er al snel achter dat Elisabeth zo'n veelbewogen leven heeft gehad, dat dat onmogelijk was.

Zo ontstond het idee voor een lange film waarin Hannah samen met Elisabeth een speech - want die geeft ze graag - zou schrijven voor haar 102e verjaardag, het resultaat: Een klein beetje nog. Dit brengt heel goed de levenshouding van deze wereldvrouw in beeld.

Aankomend jaar komt er een nieuwe film van Hannah van Tassel uit, haar derdejaarsfilm, over slapeloosheid.

In 2015 won ze op het Fraude Festival de aanmoedigingsprijs waarmee ze de film De Zorgdetectives kon realiseren. Zo ging journaliste en regisseur Nikki van der Westen van start. Ze maakte een film over de fraudedetectives van zorgverzekeraar DSW die onderzoek doen naar fraudezaken in de thuiszorg. Een probleem dat door de decentralisatie van de zorg in 2015 een blinde vlek is geworden voor gemeenten.

In 2018 werd Nikki van der Westen ook samen met Ton van der Ham genomineerd voor de Prix Europa voor de dubbeluitzending 'Gif in de Cockpit'. Hierin duiken ze in de zaak rondom piloten en bemanningsleden van vliegtuigen die ziek lijken te worden van motoroliegassen die de cockpit inkomen en luchtvaarmaatschappijen die dit ontkennen.

We zijn dan ook erg benieuwd wat 2019 voor een sterke, journalistieke verhalen gaat brengen.

Met haar afstudeerfilm Het Zaad van Karbaat won filmacademiestudente Miriam Guttmann (1994) de VPRO Documentaireprijs. In de documentaire spreekt Miriam de slachtoffers van de zwendel van de vruchtbaarheidsarts Jan Karbaat. De arts gebruikte niet het sperma van donoren maar van zichzelf. Dit leidde er toe dat hij bij tenminste 45 vrouwen kinderen heeft verwekt. Miriam vroeg zich af wat het met deze vrouwen en hun kinderen deed en dat resulteerde in Het Zaad van Karbaat.

Op het moment is ze bezig met een vervolg op Het Zaad van Karbaat in samenwerking met producent De Familie.

In haar afstudeerfilm van de HKU wilde regisseur Linnet Deen de vader-dochter relatie onderzoeken. Het viel haar op dat veel van haar vriendinnen, die wel uit een gezonde gezinssituatie kwamen, vaak een minder goede band hadden met hun vader. Daarom laat ze in haar documentaire Het Gesprek vaders aan de keukentafel praten met hun jongvolwassen dochters over hun relatie. 

Ze spreken alleen niet echt met elkaar. Hun dialoog is een experimentele constructie van Linnet, die zelf met de vaders en dochters in gesprek ging alsof zij de ander was. Het resultaat is een intieme film over de bijzondere band tussen vaders en dochters.

Na haar afstuderen is Linnet aan de slag gegaan met twee miniseries en een langere documentaire, dus 2019 kan nog veel brengen.

Regisseur Elise Roodenburg (1989) maakte samen met Soufyan El Hammouti (1990) de film Mocromode bij VPRO Dorst over de status die designermode Marokkaanse jongeren verschaft in een achterstandswijk van Rotterdam. Hierin zie je twee Youtubers en neven, Omar en Moggie, die alles op alles zetten om zich te profileren met de nieuwste en duurste designerkleding, maar ergens ook op zoek zijn naar iets anders.

Elise en Soufyan maakten de film vanuit een antropologische fascinatie en omdat Soufyan datzelfde mechanisme bij zijn zusje zag. Een eerdere film van Elise is Favela Funk, die onderdeel was van Makers van Morgen.

Xena Maria Evers is een self-made filmmaker; tijdens haar studie filosofie deed ze een cursus documentaire maken en sindsdien wil ze niets liever doen dan video's en films maken. Het idee voor de film Mijn Broer en Ik is ontstaan vanuit haar onbegrip voor hoe haar broer plots een conservatief moslim kon worden, terwijl ze uit een progressief en geëmancipeerd gezin komen. Ze wilde onderzoeken hoe dit zo is gelopen en of ze de band met haar broer weer een beetje kan opbouwen.

Dit idee diende ze in bij de VPRO Dorst Pitch 2017, een ontwikkeltraject voor jonge documentaire- en programmamakers, en daar was iedereen zo enthousiast dat ze besloten er een 3Doc van te maken.

We zijn erg benieuwd wat 2019 Xena gaat brengen, na zo'n grote, eerste film. Ben jij benieuwd naar meer over Mijn Broer en Ik? Kijk dan de DocTalks over de film.