De laatste keer dat Francien en Adrie samen op vakantie zijn geweest was nog net voordat zij in 1957 trouwden. Sindsdien hebben ze altijd zeven dagen per week gewerkt. Zelfs nu nog, nu Adries benen helemaal zijn volgelopen met vocht en zijn hart het steeds slechter trekt, werkt hij nog 14 tot 16 uur per dag.

Geen haar op Adries hoofd denkt eraan om de winkel te verkopen. Francien zou dit wel graag willen, want zij trekt het ook steeds slechter aangezien ze helemaal krom staat en enkel nog kan lopen met een rollator. Maar het 'winkeltje' is Adrie z'n lust en z'n leven.

De documentaire volgt hen terwijl ze tot de laatste snik proberen door te vechten en werken in het winkeltje.