Het Uur van de Wolf

Itzhak

NTR

Violist Itzhak Perlman loopt met krukken, maar dat heeft de zestienvoudig Grammy-winnaar nooit weerhouden een topcarrière als violist op te bouwen.

Als kind hoort Perlman vioollegende Heifetz op de radio en is verkocht: “Viool, dat is het voor mij. Ik hoorde de klank en die beviel me.” Perlmans jeugd in Israël staat geheel in het teken van vioolspelen. Op 5-jarige leeftijd wordt hij getroffen door polio en raakt hij invalide, maar zijn liefde voor de viool is dan al ontketend. “Beoordeel me op wat ik kan, niet op wat ik niet kan”. Op 13-jarige leeftijd verhuist het talent naar New York en vervolgt zijn vioolstudie aan de beroemde Juilliard School of Music. Zijn levenshouding en doorzettingsvermogen brengen hem uiteindelijk wereldfaam en vooral heel veel spelplezier.

Want als iets opvalt aan de documentaire is het wel zijn onverwoestbare optimisme. Na het repeteren met pianist Jevgeni Kissin en cellist Mischa Maisky in zijn New Yorkse appartement dineren ze samen uit de bakjes van de afhaalchinees. Perlman toont zich een smakelijke verhalenverteller en laat de grappen over tafel vliegen, waarbij hij zelf het hardst lacht. Regisseur Chernick heeft hem en zijn vrouw Toby (al even innemend als Perlman) weten te vangen in tal van intieme momenten met vrienden en familie.

Uiteraard valt er ook muzikaal veel te genieten: dankzij fraai archief zien we Perlman onder andere Bach, Mendelssohn, Schubert en Strauss spelen. En natuurlijk het stuk waar hij waarschijnlijk de meeste bekendheid mee verwierf en waar zijn publiek over de hele wereld om vraagt: de filmmuziek van Schindler’s List.

Regie: Alison Chernick

'Itzhak' in de media

Meer muziekdocumentaires