In 2016 kreeg Hella de Jonge hartproblemen. Of eigenlijk: in 2016 werden ze herkend als hartproblemen. De misverstanden, regelrechte fouten, en de moeite om de juiste diagnose te stellen heeft zij beschreven in haar boek Hartschade, dat in 2018 verscheen. Nu is er deze documentaire.

Tot nu toe werd aangenomen dat een hartinfarct vooral een mannenzaak was, maar dat blijkt een illusie. Zo'n infarct wordt bij een vrouw vaak voor iets anders aangezien, omdat ze totaal andere klachten heeft dan een man met een hartaanval. Dagelijks sterven er 57 vrouwen aan hart- en vaatziekten. Dat zijn er 5 meer dan mannen. Door de klachten van de vrouw eerder serieus te nemen en anders te interpreteren kan dat sterftecijfer omlaag.

En het probleem is breder. Steeds vaker komt uit onderzoek naar voren dat de zorg voor vrouwen in de toekomst anders benaderd zal moeten worden. De meeste medicijnen zijn op jonge blanke mannen getest omdat zij een stabiele onderzoeksgroep vormen. Vaak  blijkt dat de dosis van de voorgeschreven medicijnen bij vrouwen soms tenminste gehalveerd had kunnen worden, omdat de bijwerkingen de effectiviteit overtreffen.

Al vanaf 1990 is in Amerika bekend dat er biologische verschillen in het mannen- en vrouwenlichaam bestaan die om een andere benadering van diagnose en therapie vragen. Dr. Harriette Verwey was in ons land de eerste cardiologe die de biologische verschillen van het vrouwenhart aan de orde stelde. Maar nog steeds is de cardiologie voornamelijk een mannenbolwerk, waarin die biologische verschillen nog te vaak worden weggewuifd.

Professor Angela Maas, hoogleraar voor vrouwencardiologie aan het Radboud UMC, was initiatiefnemer van de 'First Conference on Women's Health'. Zij heeft een aantal jaar geleden de Stichting Hart voor Vrouwen opgericht. Deze stichting ondersteunt momenteel onderzoek naar de bijwerkingen die chemotherapie bij patiënten met borstkanker heeft op het hart. Professor Maas werd onlangs verkozen tot "VN Vrouwenvertegenwoordiger 2020".

In de film wordt Kitty Trepels van Mill gevolgd, een kankerpatiënte die door de bijwerkingen van chemotherapie nu tevens hartpatiënt geworden is. Zij is werkzaam aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Toen in 2008 haar jongere zusje werd getroffen door borstkanker, vroeg Kitty haar huisarts om een mammografie. Tot drie keer toe werd haar verzoek genegeerd. Twee jaar later bleek dat Kitty borstkanker in een vergevorderd stadium had. In 2016 was de kanker uitgezaaid naar de lever, botten en hersenen, een direct gevolg van de foute beslissing van haar huisarts in 2008. Dat betekent dat ze nu ongeneeslijk ziek is. Zij wil zichzelf niet als patiënt zien en werkt inmiddels, ondanks haar wankele conditie, aan haar derde theaterprogramma over communicatie tussen patiënt en arts.