De redacteuren van 2Doc.nl gidsen je door hét documentairefestijn van het jaar. Lees hier enkele kijktips van onze redactie.
Filmtip: Name of the Game
Door redacteur Helmut Boeijen
‘Hoe kan ik zo in godsnaam een verhaal vertellen?’ zegt filmmaker Havard Bustnes tegen zijn hoofdpersoon Trond Giske. Samen zijn ze in diens auto onderweg naar enkele politieke bijeenkomsten in Trøndelag. Giske heeft een half jaar eerder moeten aftreden vanwege een #metoo-schandaal, maar wil daar nog altijd niet over praten. Intussen probeert het kopstuk van de Noorse arbeiderspartij toch een comeback te maken. Het is een spannende uitgangspositie voor een film: de hoofdpersoon heeft een boodschap die de documentairemaker niet zo nodig hoeft te horen. En die probeert z’n protagonist op zijn beurt ontboezemingen te ontlokken die hij eigenlijk niet wil doen. In deze fascinerende Noorse variant op Weiner, het scandaleuze portret van een Amerikaans congreslid dat werd betrapt op sexting, gaan ze ‘samen’ op zoek naar een antwoord op de vraag of Giske zo’n typische cynische politicus is of slachtoffer van de omstandigheden (of zelfs van een lafhartige politieke aanval). Onderweg gebeurt er van alles.
Filmtip: Mr. Bachmann and His Class
Door Nathalie Windhorst, Hoofd Aankoop Documentaire NPO
Een jaar lang volgt Maria Speth van dichtbij de Duitse docent Bachmann en zijn klas vol opgeschoten pubers tussen de 12 en 14 jaar. De manier waarop hij de kinderen begeleidt naar volwassenheid, ze inspireert, uitdaagt en naar ze luistert is hartverwarmend om te zien. Wiskunde is belangrijk, maar zelfreflectie en omgaan met conflicten verdient minstens zoveel aandacht, aldus Bachmann.
Veel kinderen hebben een migratie achtergrond en de manier waarop hij daarover met ze praat en ze het gevoel geeft er volledig bij te horen is hartverwarmend. Met name zijn muzieklessen zijn een feest. Een ontroerende scene toont een oudergesprek waarbij een Turks meisje aan haar vader vertelt dat ze het liefst zangeres wil worden. Haar vader denkt dat ze geen schijn van kans maakt, maar daar neemt Bachmann geen genoegen mee. Hij grijpt meteen zijn gitaar en moedigt het meisje aan voor haar vader te zingen. Onderwijs zoals het moet zijn. Met zijn 215 minuten is het een lange zit maar laat je er vooral in onderdompelen op het grote scherm.
Filmtip: Vedette
Door redacteur Wies van Wetten
Zin om even helemaal tot rust te komen? Bij de documentaire Vedette
stap je voor even in het prachtige, kalmerende berglandschap van
Zwitserland.
Centraal in de film staat de koninginnenkoe Vedette. Zij is de sterkste van
de kudde en eet het beste gras. Daar moet ze wel voor vechten, letterlijk.
Die gevechten zien er misschien heftig uit, maar volgens de eigenaressen
van Vedette vinden de koeien dat leuk om te doen. En dat blijkt wel. Zodra
Vedette een gevecht heeft verloren komt ze veel minder energiek over
dan daarvoor. Haar eigenares probeert haar op te vrolijken door brood
mee te nemen en verhaaltjes voor te lezen, maar het mag niet baten. Ze
lijkt haar levenslust verloren te hebben.
Vedette laat je als kijker helemaal meeleven met een koe, een dier wat
intensief gehouden wordt in Nederland. Hebben de koeien in Nederland
ook zoveel persoonlijkheid? En zijn ze dan wel gelukkig in de wei?
How to Kill a Cloud
Door redacteur Kitty Munnichs
De Finse wetenschapper Hannele Korhonen wordt onthaald als superster in de Verenigde Arabische Emiraten. Dure hotels, tropisch fruit, zwembaden. Een vruchtbaar paradijs, zo lijkt het, maar dat is alles behalve waar: het land is kurk en kurk droog. En precies daarom is zij samen met een groep andere wetenschappers naar het land gehaald. Zij moeten uitvinden hoe wolken ‘gedood’ kunnen worden: gemanipuleerd zodat ze hun water loslaten en het er – eindelijk! – gaat regenen. Maar hoe enthousiast de mensen ook klinken, de vraag blijft rijzen: gaan we niet te ver om de wereld waarin wij leven te controleren, te veranderen? De poëtische voice-overs en de schilderachtige beelden van wolken geven de film nog een extra dimensie: zit in de chaos en onbeheersbaarheid van het leven, niet ook júíst de schoonheid?
Filmtip: The Voice of the People
Door redacteur Abel Vos
Hoe zorg je ervoor dat een verhaal goed overkomt bij je publiek? Volgens Norbert Kleinwächter, lid van de Duitse extreemrechtse partij Alternative für Deutschland, draait het voornamelijk om de vorm van je betoog. De inhoud ervan bepaalt voor slechts twee procent of mensen zich erin kunnen vinden.
Dat is precies wat in de documentaire The Voice of the People duidelijk wordt. De meeste aandacht in deze fly-on-the-wall-documentaire gaat uit naar het mediacircus wat de AfD teweegbrengt. Ze voelen zich niet gehoord door de reguliere Duitse media en bereiken hun potentiële kiezers daarom via hun eigen (sociale-) mediakanalen. Een media-strateeg verwoordt het zo: ‘als je polariseert, mobiliseer je, en dat is goed.’
Regisseur Andreas Wilcke volgt de populistische partij drie jaar lang bij partijbesprekingen, mediatrainingen, brainstormsessies en een trip naar vluchtelingenkamp Samos. De film bevat veel openlijk racistische en haatdragende scènes. Hoewel dat ongemakkelijk is om te zien, is deze documentaire toch een kijktip voor iedereen die uit de eerste hand wil weten hoe rechtspopulisme werkt. Met Duitsland als decorstuk, maar wereldwijd relevant.
Filmtip: F@ck This Job
Door redacteur Jaike Reitsema
‘Fuck this job!’ roept de verslaggever van Russische nieuwszender Dozhd al rennend, terwijl de granaten hem om de oren vliegen bij een protest tegen Russische inmenging in Oekraïne. Maar voor deze journalisten is stoppen al lang geen optie meer. Als enige onafhankelijke nieuwszender van Rusland, zijn zij de enigen die protesten als deze verslaan.
In deze documentaire neemt regisseur Vera Krichevskaya (ook mede-oprichter van Dozhd) je mee vanaf het allereerste begin van de televisiezender, opgericht door de flamboyante Natalya Sindeyeva. Dozhd begint als ‘optimistic channel’, met voornamelijk positief nieuws. Maar als na een aanslag op het Russische vliegveld Domodedovo geen enkele staatszender verslag doet, kunnen ze het onrecht niet langer negeren. Door hun onafhankelijke verslaggeving van protesten en politiek, zijn politici niet blij me ze. Dozhd wordt regelmatig tegengewerkt met cyberaanvallen, rechtszaken en zelfs een politieoverval. Toch vindt het jonge creatieve team steeds weer een manier om live te gaan.
‘Fuck This Job’ is een documentaire over macht, de media en politiek, maar vooral over mensen met een missie. Met Natalya en Dozhd als rode draad, zie je hoe Rusland onder het bewind van Putin langzaam haar democratie verloor.