Hij was eigenlijk op zoek naar een ‘André Hazes’, maar tussen de ‘Gerard Jolings’ en ‘René Frogers’ stuitte filmmaker Max Ploeg op Lucky Luke-imitator Rutger Gret. Al snel werd duidelijk dat Rutger het hoofdpersonage van Max’ korte documentaire Held op papier moest worden. 2Doc.nl belde de maker op om te praten over de kracht en kwetsbaarheid van imitatie. ‘Hoe Rutger over zichzelf praat is vol zelfvertrouwen. Dat zou ik zelf ook wel wat meer willen kunnen.’

Door: Malou Wagenmaker, 8 oktober 2022

Liever iemand anders
Max Ploegs fascinatie voor imitatoren begon toen hij tien jaar geleden de speelfilm The Last Elvis (Armando Bo, 2012) zag. Hierin gaat een look-a-like van Elvis Presley zo ver in zijn imitatie dat hij (spoiler!) uiteindelijk zelfs naar het huis van de ‘echte’ Presley gaat om te sterven. Zo ver gaat Rutger niet, maar hij zit wel uren aan de keukentafel met zijn moeder om zijn haar net zo zwart als dat van Lucky Luke te verven.

‘Ik vind het een heel interessant gegeven dat je misschien liever iemand anders bent dan jezelf’, vertelt Max enthousiast. ‘Dat je je zo identificeert met iemand anders dat je die persoon wil worden. Of dat je zo erg niet met jezelf kan identificeren dat je besluit iemand anders te imiteren.’ Max kan zich wel verplaatsen in het ‘obsessieve’ gedrag van de Elvis Presley-imitator: ‘Ik dacht, dit zou mij ook nog wel eens kunnen overkomen, dat ik zo maar iemand anders zou willen zijn.’

Interview gaat door onder afbeelding

Tragisch randje
Toch zit er volgens Max ook een tragisch randje aan imiteren. ‘Je doet iemand na, maar je wordt nooit écht die persoon. Je ontkomt er niet aan dat je gewoon jezelf bent. Gelukkig ziet Rutger vooral de leuke dingen: de leuke reacties, het opvrolijken van mensen en het voldoening halen uit een zo gedetailleerd mogelijke nabootsing. Die zijn er natuurlijk ook.’

Van look-a-like tot stripheld
Daarbij is de Nederlandse Lucky Luke niet alleen bezig met imiteren, maar ook creëren: hij werkt aan een strip over zichzelf in het dagelijks leven. Hij heeft de ambitie striptekenaar te worden. ‘Deze ambitie van Rutger geeft net een extra laag, die ik bij een André Hazes waarschijnlijk niet had gevonden,’ denkt Max.

Rutger bleek meteen enthousiast over het idee van de documentaire en wilde graag meedoen. ‘Hij heeft ook vaak tegen mij gezegd dat hij ervan houdt als mensen geïnteresseerd in hem zijn.’ Dat zien we terug in de openhartigheid van Rutger in de documentaire.

Interview gaat door onder afbeelding

Held op papier, held op film
Max heeft dan ook veel tijd gestoken in gesprekken met zijn hoofdpersoon over wat er gedraaid werd en waarom. En dat het belangrijk is dat Rutger als ‘held’ uit de film komt. Volgens Max weet Rutger heel goed wat hij wel en niet wil laten zien en neemt daar ook de controle in.

Zo zien we in de film hoe Rutger gewillig poseert voor een foto, ongevraagd foto’s van zijn alter ego deelt met collega’s en danspasjes doet als dé Nederlandse Lucky Luke. Dat vindt de filmmaker juist ook leuk aan zijn hoofdpersonage: ‘Hij is heel eigenwijs en doet echt wat hij zelf wil. Hij lijkt niet bang te zijn voor het oordeel van anderen. Dat is misschien ook waarom zijn openheid zo ontwapenend is. De manier waarop Rutger over zichzelf praat is juist vol zelfvertrouwen en dat vind ik bewonderenswaardig. Dat zou ik zelf ook wel wat meer willen hebben.’