Vincent Bijlo houdt van reizen. Niet per vliegtuig, niets vindt hij saaier dan zo’n vliegende bus zonder audio-uitzicht. De trein, dat is zijn vervoermiddel. Toen journalist Jelle Brandt Corstius, zelf sinds vijf jaar parttime inwoner van Moskou, Bijlo vertelde dat het mogelijk is om vanuit Utrecht, Bijlo’s woonplaats, rechtstreeks naar Moskou te reizen, aarzelde Bijlo geen moment. Bijlo treinde samen met vriend Marcel Koeleman naar het Moskou van Jelle Brandt Corstius met wie zij onder meer op het Rode Plein belandden.
Bijlo na terugkeer: 'Ik heb in de korte tijd die ik in Moskou doorbracht iets leren begrijpen van de Russische ziel. Moskovieten leven alsof elke dag de laatste kan zijn. Voor je pensionering moet je de pijp uit zijn, want AOW hebben ze daar niet. Ik kijk nu anders naar Nederland, het land dat groot is in het opblazen van kleine problemen. Dat heb ik van Moskou en Jelle Brandt Corstius geleerd.'
Regie: Vincent Bijlo (VPRO), 2009
Rogeria Burgers
Suriname is een land waar het altijd warm is, het is een land van onthaasting, een land waar ‘no span’ (rustig aan) een leidraad is. Een land waar contrasten groot zijn en waar arm en rijk zorgt voor verwarring. Een land waar men hoopt op beter. Suriname was een van onze kolonies. Na bijna 34 jaar onafhankelijkheid is Suriname nog op veel gebieden verweven met Nederland. Die verwevenheid wordt hoorbaar in zes afleveringen 'Suriname anders beleefd'.
Deze week de laatste aflevering: Oma Balker Mevrouw Balker, de oma van Maureen Mansro is vorig jaar teruggegaan naar Paramaribo, ze is 91 jaar en wil oud worden in Suriname. ... het land van herkomst. Maureen heeft altijd bij haar gewoond en is door haar opgevoed, zij mist haar oma enorm. Ze is bezig een opleiding te volgen om ooit met kinderen te werken in Suriname. Deze oma staat voor al die duizenden Surinaamse gezinnen, die uit elkaar gerukt zijn en waar heimwee woekert.