IKON Doc: Terug naar Angola
Helio, Kelson en Albertina zijn alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) uit Angola. In Nederland verblijven op dit moment ongeveer 4000 Angolese ama's. Zij vallen als gevolg van het nieuwe asielbeleid tussen wal en schip. Stond hun verblijf tot voor kort nog in het teken van integratie, nu worden ze, zodra ze achttien zijn, zonder pardon naar Angola teruggestuurd. Helio, Kelson en Albertina horen bij de eerste groep ama's die dit lot treft. Helio komt naar Nederland met de droom een opleiding te volgen waarmee hij in Angola een bestaan op kan bouwen en zijn familie kan helpen. De Immigratie- en Naturalisatiedienst belooft hem dat hij binnen drie maanden uitsluitsel krijgt over een verblijfsvergunning. Drie lange, onzekere jaren later wacht hij op een uitwijzingsbrief van justitie, maar die is nog steeds niet gekomen. De onzekerheid duurt voort. Helio mist zijn familie in Angola heel erg, maar hij blijft hopen en vechten voor een betere toekomst. Kelson komt door toedoen van zijn ouders in Nederland terecht. Zij hadden gehoord dat de Nederlandse overheid 'kinderen nooit in de steek laat'. Net als Helio wordt Kelson onmiddellijk als ama geoormerkt. Door de abrupte wending van het lot moet hij, na drie jaar van inburgering, het land weer verlaten. Eenmaal in Angola kan Kelson zijn draai niet meer vinden. Hij mist Nederland, zijn vrienden, de cultuur en de mentaliteit. De relatie met zijn familie verloopt stroef. Albertina komt naar Nederland nadat ze in Angola moest vluchten voor de burgeroorlog. Ze weet niet of haar familie nog in leven is. De IND vindt haar verhaal uiteindelijk ongeloofwaardig en wijst haar uit. In het asielzoekerscentrum is Albertina inmiddels verliefd geworden en heeft ze een zoontje gekregen, Déjoli. Terug in Angola start Albertina een zoektocht naar haar ouders en broertjes. Zijn ze nog in leven? Op de achtergrond spelen de ouders van de ama's een belangrijke rol. De makers praten in Angola met enkele van hen. Zij zijn het geweest die hun kinderen naar Nederland hebben gestuurd. De verwachtingen van de ouders leiden vaak tot grote angst bij terugkerende ama's: angst om te falen en om afgewezen te worden door hun familie en door de Angolese samenleving.