Profiel
Marjolijn Februari
Filosoof en jurist Marjolijn Februari (1963) is bekend als succesvol romanschrijver en gezaghebbend columnist. Frederieke Jochems volgt deze invloedrijke moderne denker bij enkele van haar openbare optredens, waarbij ze haar gehoor graag op het verkeerde been mag zetten. Met zichtbaar genoegen onderschrijft ze in haar Boekenbal-voordracht de bewering van Oscar Wilde dat van lezen je neus gaat groeien. Februari: “En waarom? Omdat er meer ruimte komt in je hoofd en dat duwt je neus naar voren. En daar word je inderdaad niet mooier van. U kunt vanavond zelf vaststellen wie er het minst gelezen hebben, en wie er (enigszins verontschuldigend op zichzelf wijzend, red.) het meest gelezen hebben.” Voor Februari is de spanning tussen de noodzaak tot regelgeving en de weerbarstigheid van de praktijk een constante; of het nou gaat over literatuur, politiek of religie. Of luchtvaart. Voorzitter Benno Baksteen vroeg Februari voor de commissie DEGAS (Dutch Expert Group Aviation Safety) “vanwege haar gezond- verstand-denken over complexe interacties”. Februari: “Het grote thema van mijn leven en werk is de verhouding tussen de rommeligheid van de werkelijkheid, de ongrijpbaarheid daarvan en de noodzaak daar toch enige ordening in aan te brengen.” Journalist Yvonne Zonderop:“Zoals Marjolijn denkt, gelooft en accenten legt bij menselijke waardigheid en het geloof in wat mensen zelf kunnen – dat past heel erg bij hoe we deze eeuw gaan vormgeven. Zij is een hele moderne denker.” In de columns schrijft Marjolijn Februari vaak over haar verwondering over wat er om haar heen gebeurt. Auteur Matthijs van Boxsel: “Ze formuleert het heel elegant, ze komt met schitterende voorbeelden en ze heeft prachtige beginzinnen. Maar er zit wel degelijk een ongelofelijke woede achter. En een rechtvaardigheids-gevoel. Uiteindelijk is het één groot pleidooi voor fatsoen.” Februari ontving voor haar literaire werk de Multatuliprijs (1989) en de Frans Kellendonk-oeuvreprijs (2008). Collega-schrijver Adriaan van Dis n.a.v. haar Boekenbal-lezing: “Ik vind dat ze met een mooie afstand, ogenschijnlijke arrogantie, vele deuren openmaakt. Ik ben een geweldige bewonderaar van haar.