Werelddoc: Molly en Mobarak
moderne versie van Romeo en Julia, maar dan zonder dodelijke afloop. Een warm menselijk verhaal dat symbool staat voor de ervaring van duizenden vreemdelingen hier of elders in de wereld, die proberen met de hulp van anderen een nieuw begin te maken. Mobarak is een van de 4000 vluchtelingen uit Afghanistan die tussen 1999 en 2001 aan de noordkust van Australië van gammele bootjes worden opgepikt. Hij behoort tot de Hazara's, een bevolkingsgroep die het bijzonder zwaar te verduren had onder de Taliban. Op grond daarvan krijgt hij in Australië een tijdelijke verblijfsvergunning van drie jaar. Samen met een groot aantal lotgenoten komt hij terecht in het stadje Young, waar de meesten werk vinden in de plaatselijke vleesfabriek. Mobarak deelt een huis met een groepje oudere Hazara's en 's avonds volgt hij de Engelse les die vrijwilligers van het buurtcentrum organiseren. Een van die vrijwilligers, Lyn Rule, is een alleenstaande moeder met een tienerzoon en dochter Molly van 25. De innemende Mobarak wordt al gauw kind aan huis bij Lyn en haar gezin. Het heeft veel weg van een ideale inburgeringscursus: van Lyn krijgt hij moederlijke adviezen en Molly leert hem autorijden. Langzaam maar zeker groeit bij Mobarak een grote verliefdheid op Molly. Maar die is vanaf het begin duidelijk: ze heeft een vriend, een stadje verderop. Tegen de achtergrond van de groeiende spanning in deze vriendschap ontstaat het beeld van een dorpsgemeenschap waarin de ene helft de nieuwkomers welwillend de helpende hand toesteekt, terwijl de andere helft terugvalt in racistische reflexen. Intussen tikt de klok van Mobaraks tijdelijke verblijfsvergunning door. Binnenkort verloopt zijn visum en hij is doodsbang dat hij naar zijn vaderland zal worden teruggestuurd nu het daar weer 'rustig' lijkt te zijn. Mobarak kent er vrijwel niemand meer. Bovendien is hij zo veranderd door zijn verblijf in Australië dat hij onmogelijk zijn draai nog denkt te kunnen vinden op het uiterst traditionele platteland van Afghanistan.