Door: Hanke van der Lee
In de film ‘De belofte van Slek’ gaat de dertienjarige Andy Dukers op zoek naar nieuwe jeugdleden voor de Limburgse schutterij, om te voorkomen dat de traditionele Limburgse schietvereniging en fanfare opgedoekt moet worden. 2Doc sprak met filmmaker Nathalie Crum over haar documentaire. De goedlachse filmmaker vertelt dat ze inmiddels in Utrecht woont, maar nog altijd een gevoel van heimwee naar Limburg heeft. ‘De cultuur is er toch anders dan hier’. Daarnaast roept het verhaal van Andy ook herinneringen van haar eigen jeugd op. Iedereen die ze kende was wel onderdeel van een lokale vereniging. Het hele dorp hing van verenigingen aan elkaar. ‘Je hoefde niet eens bij een vereniging te horen, om erbij betrokken te worden. Hoe langer ik uit Limburg ben, hoe Limburgser ik mij voel. De schutterij hoort bij dat verleden en hoe liefdevol die omgeving daar eigenlijk was.’
Verandering van de verhaallijn
Het oorspronkelijk idee van de film was eigenlijk anders. Filmmaker Nathalie begon met het invoeren van de zoekwoorden ‘schutterij met probleem’ in de zoekmachine, omdat ze benieuwd was naar de effecten van vergrijzing op de schutterijcultuur. Daarmee kwam ze al vrij snel bij de schutterij van Andy terecht. Toch moest de regisseuse gedurende het filmproces een heel andere draai aan het verhaal geven. Nathalie vertelt: ‘Eerst gaf Andy aan een keizer te willen worden. Dit was heel zeldzaam, omdat je pas keizer kunt worden als je drie of vier keer tot koning of koningin van de schutterij gekroond bent geweest. Ik dacht Andy en de huidige keizer Driek aan elkaar te kunnen koppelen en heb dat uiteindelijk verwerkt in mijn filmplan. Tijdens de eerste draaidagen echter, bleek dat Andy liever erevoorzitter wilde worden met als reden dat zijn opa ook erevoorzitter is geweest.’
De belofte
Hierop besloot Nathalie zich in deze film te richten op de relatie die Andy met zijn opa en moeder had. ‘Andy is bij de schutterij gegaan door zijn opa en moeder. Die schutterij was alles voor hen. De schutterij was daarmee de laatste tastbare herinnering die Andy aan zijn overleden moeder en opa had. Daarom maakte hij deze belofte aan de schutterij na het overlijden van zijn opa. De manier waarop Andy de schutterij probeert te helpen door het vinden van nieuwe jeugdleden is daar onderdeel van. Dit symbool van een belofte, komt ook op een andere manier terug in het verhaal van Andy. Zijn moeder heeft aan het begin van het ziekteproces ook beloofd niet dood te gaan. Die belofte speelt daarom een belangrijke rol, ondanks dat Andy, Andy’s opa en de moeder van Andy nu fysiek van elkaar gescheiden zijn.’
Interview gaat verder na afbeelding