Zelf voor de camera 
‘Ik wil dat mijn film natuurlijk is. Daardoor is het misschien een beetje ongemakkelijk. Daarom koos ik er ook voor om alles in één take op te nemen, met één kader. Ik wil het niet verfijnen: ik wil het juist ruw, direct en open houden.’
Het was voor Daan erg apart om zelf voor de camera te staan. ‘Het lastigste vind ik om mezelf terug te zien. Ik ging op allemaal dingen letten waar ik me aan erger, zoals bepaalde tikjes die ik heb. Daarom besloot ik de eerste montage op papier te maken. Ik focuste me hierbij op de dingen die gezegd worden, en niet op het beeld. Ik heb alles uitgetypt en elk personage een kleur gegeven. Op tafel legde ik vervolgens allemaal strookjes. Zo ben ik dingen bij elkaar gaan combineren, om zo een volgorde te maken waarbij de thema’s goed op elkaar aansluiten.’
‘Met de voice-over wil ik meer mijn verhaal vertellen. Tijdens het proces dacht ik heel veel na, maar ik spreek dat nooit uit. De reden dat het beeld soms wordt stilgezet, is dat het in mijn hoofd allemaal veel sneller gaat.' 

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Eerste vertoning
Knaap werd voor het eerst vertoond op de afstudeeravond van de HKU. Daan durfde eigenlijk niet bij die vertoning aanwezig te zijn. Zijn klasgenoten haalde hem uiteindelijk toch over. ‘Ik kwam heel sneaky en snel de zaal in en ging in een hoekje zitten. Ik zat naast twee onbekende vrouwen en ik hoorde ze de hele tijd lachen en met elkaar praten tijdens mijn film. Ik ben heel benieuwd wat zij erover zeiden. Dat hoop ik ook te bereiken met de film: dat iedereen zijn eigen mening heeft en erop reageert.’

Met deze film wil de maker vertellen dat het normaal is om op latere leeftijd nog geen seks te hebben gehad. ‘Waarom zou het raar zijn? Het komt veel vaker voor dan mensen denken. Ik ken ook mensen die erover hebben gelogen, bang voor de reacties van anderen. Je komt snel over als een nerd die alleen op zijn zolderkamer zit en niet buitenkomt. Maar ik leef ook gewoon. Ik ga ook uit. Ik doe ook mijn ding.’

‘Over dit onderwerp worden bijna geen films of series gemaakt. En als dat wel zo is, is het vaak met een negatieve toon. Zoals in het programma Ik heb het nog nooit gedaan. Puur om anderen te vermaken, en een beeld te laten zien dat niet overeenkomt met de werkelijkheid. Ik hoop met deze film een ander geluid te laten horen.’

Nog steeds maagd 
Daan is nog steeds maagd. ‘Het was laatst wel bijna gebeurd. Ik heb vier dates gehad met een meisje. Na de derde date heb ik mijn film aan haar laten zien: dat vond ik wel een goede ijsbreker. Zij heeft vaker seks gehad en voor haar is het makkelijker. Ik had met haar naar bed kunnen gaan, dat liet ze ook weten. Op het laatste moment speelde mijn angst en onzekerheid toch weer een grote rol. Ik nam geen haastige beslissingen en uiteindelijk kapte ze ermee.
Ik baalde ervan: het was nu erg dichtbij gekomen. Maar het laat ook zien dat zij niet de ware is. Ik weet niet of het door mijn film komt of door mijn leeftijd, maar de druk is voor mij een stuk minder geworden. Ik vind het makkelijker om over het onderwerp te praten en ik voel geen druk meer dat het ‘moet’ gebeuren. Ik heb geleerd dat de druk die ik voel niet door anderen komt, maar door mijzelf.’

Daan is nu druk bezig met zijn eigen Escape-room, een bedrijf dat hij heeft opgezet met een paar vrienden. Hij heeft ook een plan voor een serie over taboes. ‘Ik wil bijvoorbeeld langs bij een balsemer: iemand die dode lichamen insmeert en opmaakt. Zij vinden hun werk natuurlijk heel normaal: tijdens het werk hebben ze de radio aan staan, terwijl ze bezig zijn met dode lichamen. Dat vind ik erg komisch. Ik wil geen interviews houden, maar gesprekken. Dat de balsemer ook aan mij vraagt hoe ik ernaar kijk. Op die manier hoop ik een open, droog en ruw gesprek te krijgen.