Rumidjah, een 62-jarige weduwe, woont in een volksbuurt in Jakarta samen met haar zoon Bakti en haar elfjarige kleindochter Tari. Sinds de val van President Soeharto zeven jaar geleden, is Rumidjah getuige geweest van de wervelwind van politieke en sociale onrust die in haar land woedde.

Naarstig probeert de grootste godsdienst van Indonesië, de Islam, de rust en vrede onder burgers in de stad te handhaven door ze te wijzen op het strenge waarden en normen patroon van de Islam. Ook van niet-Islamitische buurtbewoners wordt verwacht dat ze zich aan de islamitische normen en waarden houden. Maar de Christelijke Rumidjah heeft meer dan genoeg van de chaos in Jakarta. Ze overweegt te verhuizen naar haar geboortedorp op het platteland, maar dit zou betekenen dat ze afscheid zou moeten nemen van haar kleindochter Tari. Voor het meisje ligt er in het kleine dorp op Midden Java geen toekomst, dat weet de ongeschoolde Rumidjah maar al te goed.

Door toenemende mechanisering is het vinden van werk aanzienlijk moeilijker geworden. Steeds minder mankracht is nodig bij het oogsten van rijst op de rijstvelden. Maar de oude Rumidjah is niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten. Ze put hoop uit haar geloof in God en hoopt dat haar kleindochter in de toekomst meer zal bereiken dan zijzelf en haar zoons ooit hebben bereikt.

Stand van de maan viel verschillende keren in de prijzen. Tijdens het Sundance Festival won de film de Grand Prize World Cinema Documentary 2005, na de Academy Awards (Oscars) één van de belangrijkste prijzen in Amerika. In november 2004 sleepte Stand van de maan de Joris Ivens Award in de wacht op het IDFA in Amsterdam. Daarnaast viel het nog in de prijzen op festivals in Chicago, Turijn en München. De film kreeg eind 2005 een dubbele nominatie voor het gouden kalf en ontving de kristallen filmprijs, een bekroning voor een documentaire die meer dan 10.000 bioscoopbezoekers trekt.

Regie: Leonard Retel Helmrich
Omroep: HUMAN