Ook al is er geen Pakistaan bij de aanvallen in New York betrokken, in de ogen van de wereld behoort Pakistan vanaf dat moment tot de vijand van het westen. Asad's broer sluit zich aan bij een van de meest extremistische groeperingen in Pakistan, de Lashkar-e-Toiba. Hij heeft zijn geweer al thuis liggen en is zijn koffer aan het pakken voor een training in een van de militaire kampen van de LeT. Maar zijn moeder praat net zolang op hem in, tot zijn broer besluit niet te gaan.

 Asad Sohaib, die zich sinds 9/11 in militante organisaties in Pakistan verdiept en als journalist goede contacten met ze onderhoudt, beseft dat het met zijn broer goed is afgelopen. Meer dan honderden jongeren zijn sinds de aanslagen wel richting de militaire kampen vertrokken en hebben zich aangesloten bij een extremistische organisatie. Toch bestrijdt Asad dat zijn land sinds 9/11 is veranderd in een van de gevaarlijkste landen ter wereld waar de meerderheid Al Qaida zou steunen. ‘De meeste Pakistanen zijn gematigde moslims die net zoals jij en ik vrede in hun land willen’, bepleit Asad.
 
Hoe zal Pakistan zich verder ontwikkelen in de komende tien jaar? Met Asad als gids spreken we met verschillende jongeren
Een van de jongeren die aan het woord komt is Sherbhano Taseer (22). Ze is de dochter van de gouverneur van Punjab, die begin dit jaar door zijn eigen, extremistische lijfwacht werd vermoord. Taseer verzette zich openlijk tegen iedere vorm van extremisme. Sherbhano zet nu zijn levenswerk voort, ook al is dat met gevaar voor haar leven.

Regie: Wilma van der Maten, NTR, 2011