De Bloemendaltapes

Radio Doc

VPRO

Philip Bloemendal (1918-1999), 40 jaar lang commentator van het Polygoon bioscoopjournaal is de stem van het Nederland van de vorige eeuw geworden. Hoe bekend zijn geluid, hoe onbekend zijn leven. Een joodse jongen uit de textiel die door onder te duiken de oorlog overleefde, maar bijna zijn hele familie kwijtraakte.Begin jaren 80 vertelde Bloemendal, met een microfoon om zijn hals, aan zijn zoon Robert zijn levensverhaal. Al die jaren hebben negen cassettebandjes in een kast gelegen.

Regie: Erik Willems, 2009

Grafstemmen 2

Marten Minkema en Peter Flik

Marten 'Redacteur curiosa' Minkema en Peter 'Leeft die dan nog' Flik maakten een vierdelige radiodocumentaire waarin doden en levenden tot ons spreken vanuit het graf. Waarin zit het meest kenmerkende van een mens? In de stem! Die is uniek per individu en verraadt het karakter voor wie goed luisttert. Merkwaardigerwijs krijgen stemmen geen plek op begraafplaatsen. Je ziet daar zerken, foto's en sinds kort zelfs beeldschermen met homevideo van de dode. Strikt zonder geluid, waarschuwt de fabrikant. Maar waarom moet dat gedenken nou allemaal in stilte; waren de doden bij leven dan zonder tong? Tijd voor een experiment, vinden radiomakers Pet Flik en Marten Minkema. Gedurenden vier zondagen lopen ze ergens in Nederland rond op een virtuele dodenakker. Op de zerken staan ornamenten met een kleine ingebouwde luidspreker. Achterop de stenen is een kastje geschroefd met elektronica die werk: op zonnecellen. Zodra de verslaggevers het ornament aanraken, spreekt de dode vanuit het graf enkele zinnen