Wat raak je kwijt als je een dictatoriaal regime inruilt voor een beter bestaan elders? Hoeveel moet je inleveren voor de vrijheid? En kan je die vrijheid eigenlijk wel aan, wanneer je nooit echte vrijheid hebt gekend? Mia Fazecas maakte een portret van haar ouders, die na de emigratie uit Roemenië nooit meer hetzelfde werden.

Mia Fazecas is acht jaar oud als ze met haar ouders emigreert uit Roemenië. Het is 1988 en het land wordt geregeerd door de communistische dictator Nicolae Ceaușescu. Toch heeft de jonge Mia een zorgeloze jeugd. Met een succesvolle actrice als moeder en een vader die kunst en meubelen maakte, zat ze gebeiteld.

“Je herinnert je alleen de mooie dingen, omdat we hebben jou geprobeerd te beschermen tegen de realiteit”

Moeder van Mia

zegt haar moeder daar nu over. In werkelijkheid voelden haar ouders zich opgesloten. En dus besloot het gezin Roemenië te verlaten, op zoek naar een betere toekomst, in het vrije Nederland.

Nederland is voor het jonge gezin een land vol mogelijkheden. Een eigen huis, vakanties, studies… Een kleine twee decennia lang gaat het goed met het gezin. Het lijkt picture perfect. Maar uiteindelijk gaat het mis. Nu, vele jaren later vraagt Mia zich af wat erover is van de idealen van haar ouders. Waarom is het leven in Nederland de laatste paar jaar zo’n enorme worsteling voor ze geweest? Wat is er overgebleven van de actrice en de kunstenaar van toen?

In ‘Actrice Huisvrouw Vuurspuwer Piraat’ blikt Mia samen met haar ouders terug op de emigratie uit Roemenië en alles wat erop volgde. Ze probeert te begrijpen hoe het kan dat het goede leven dat haar ouders hier vonden, ontrafelde in teleurstelling, ziekte en een minimale levensstandaard.

Mia als jong meisje in Roemenië

Cristina Schiopu, de moeder van Mia, als actrice in een Roemeense film

Mia: “Emigreren uit Roemenië heeft zich voor mij in de loop der tijd ontwikkeld tot een op zichzelf staand karakter. Iets wat vragen oproept, maar waarvan de antwoorden steeds veranderen. Enerzijds werd ik erin meegesleurd, want het was niet mijn keuze. Anderzijds was ik er ook dankbaar voor, omdat ik in vrijheid leef en ik bijvoorbeeld podcasts kan maken zoals deze. Maar nog steeds voelt het als een reis die nog niet voorbij is. Vooral omdat het voor mijn ouders toch allemaal anders is gelopen dan ze hadden gehoopt. Ik vraag me nu af: moet je een bepaald type mens zijn om te kunnen overleven in een andere cultuur?”

Maker: Mia Fazecas
Eindredactie: Jair Stein
Met dank aan Randy Vermeulen.
Deze podcast kwam tot stand in het kader van de Oorzaken Podcast Academy, een opleidingstraject voor nieuw podcasttalent.

Cristina en kleine Mia in Oradea 1986