Met een speelsheid die je niet verwacht bij dit onderwerp, onderzoekt Weike van Koolwijk een vraag die je graag lang theoretisch wilt houden: Hoe verandert je leven als je jong een ouder verliest?
Weike was 23 jaar oud toen haar moeder Ida overleed aan borstkanker. Na verloop van tijd merkte ze hoezeer de ervaring haar had veranderd en ook hoe anders ze naar haar moeder ging kijken sinds ze er niet meer was. Ze raakte nieuwsgierig en ging op zoek naar andere mensen die op jonge leeftijd een ouder verliezen.
In de documentaire Erna spreekt Weike met twee leeftijdsgenoten om te zien hoe de dood van hun ouder hen heeft beïnvloed. Dit zorgt voor openhartige gesprekken over verlies, waarbij ook nog gelachen mag worden.
Josien (27) ging wandelen in Amerika om haar vaders dood te verwerken. Hij had haar uit huis gezet toen hij wist dat hij niet lang meer te leven had, wat ze hem maar moeilijk kon vergeven. Op een berghelling kwam het er allemaal uit: “Ik heb geschreeuwd naar de lucht: ‘Hoe kon je dat nou doen?’”
Luc (31) ging door een metamorfose na de rouw om zijn vader: “Ik ben zoveel dingen gaan doen na mijn vaders dood waar ik mezelf eerst tegenhield, dat ik me niet zo goed meer voor kan stellen hoe die wereld zou zijn met hem erbij.”