DOCS

Chauffeur Do Schat zoekt graag contact tijdens die vaak lange tochten in zijn busje. Hij hoort over de dromen van zijn passagiers, maar ook van schrijnende zaken. 'Hoe kan het nou dat een vader in een AZC in het Friese Balk zit en zijn zoon ver weg in Eindhoven? En dat al twee jaar! Ik snap het niet. Waarom moeten die mensen al om zes uur in de ochtend klaarstaan om mee te rijden? Waaronder een alleenstaande Syrische jongen van 16, die dolgraag fietsenmaker wil worden, maar waar niemand in het AZC weet van heeft of moeite voor doet?'

In 'De Asieltaxi Wacht' stapt de VPRO in alle vroegte in bij Schat, vertrekpunt Zwartsluis, waar Do, vader van Lisa, woont met echtgenoot Wendy. Het zal een intens beleefde dag worden, met passagiers uit Syrië, Pakistan en Libanon.

Tussendoor vertelt voormalig asielzoeker, dichter en schrijver Rodaan Al Galidi over hoe het is om aan de andere kant van de lijn te staan, als vragende tegenover een IND-ambtenaar die macht over je heeft. En bij het Centrum voor Migratierecht van de Radboud Universiteit leggen wetenschappers uit waarom er 'ongezien onrecht' is in het vreemdelingenrecht, en hoe dat anders moet en kan. Ook vraagt migratie-expert Han Entzinger zich af of er bij de politiek en IND niet alleen sprake is van onkunde, maar ook onwil om asielzoekers een beetje te ontzien.

Gaat het ontmoedigingsbeleid misschien semi-stiekem door als de vluchteling de muren van fort Europa heeft overwonnen en al binnen is? En waarom is de asielzoeker eigenlijk zo verguisd? Entzinger: 'Die tien- of twaalfduizend mensen die jaarlijks een verblijfsstatus krijgen, vullen echt niet de miljoen woningen die we nu al tekort komen en heel snel moeten bijbouwen.'