Vlak buiten de Japanse stad Otsuchi, op een heuvel met uitzicht op de Stille Oceaan, staat een witte telefooncel met glazen panelen en een zwarte telefoon, die met niets is verbonden. Sinds de tragische tsunami van 2010, die bijna 20.000 mensenlevens eiste, hebben duizenden rouwende mensen de telefooncel bezocht om hun verloren geliefden te 'bellen', als een manier om met hun verlies om te gaan.
De 'Wind Phone', zoals de nu beroemde telefooncel bekendstaat, werd eigenlijk een jaar vóór de tsunami van 2011 gebouwd door Itaru Sasaki, die een jaar daarvoor zijn neef had verloren. Hij draaide het telefoonnummer van zijn neef op de oude telefoon, en zijn woorden werden tijdens het spreken 'op de wind gedragen'.