Ze was het vijfde kind uit deze familie dat uit huis werd geplaatst. Haar vader zei destijds: 'We gaan net zo lang door totdat we er een mogen houden.' Hoe kijken Cynthia en haar drie zussen terug op hun jeugd, de kinderwens van hun ouders en de beslissingen van de rechter?

Cynthia Stomphorst wordt 21. Na de definitieve uithuisplaatsing toen ze vier was, is haar jeugd getekend door opvang in een kinderhuis en bij verschillende pleeg-, crisis- en weekendmoeders. Nu, op de rand van volwassenheid, woont ze noodgedwongen een tijdje bij haar biologische moeder. Cynthia moet haar weg vinden in de wereld en zoekt een eigen plek.

Cynthia is de jongste dochter en als enige niet zwakbegaafd. Samen met haar moeder en haar zussen toont ze ons een verhaal over moederliefde en de betekenis van moederschap.