De blik van de ander
De een schaamt zich voor zijn lichaam, de ander voor een pukkel, een derde durft niet te gaan zwemmen omdat zij zo dik is en een vierde schaamt zich voor haar vader die gewelddadig was. Verhalen van mensen die vertellen waar zij zich persoonlijk voor schamen. We leven in een tijd waarin schaamteloosheid troef lijkt, maar bestaat de schaamteloze mens? Kunnen wij wel zonder schaamte, of zorgt schaamte er juist voor dat we met elkaar kunnen samenleven? Wie zich kan schamen laat daarmee immers zien dat hij bepaalde normen accepteert. Televisiekijkers zijn dol op emoties: verdriet, blijdschap, een lach en een traan. Maar het publiek raakt verwend. Soms is er schaamteloos vermaak bij het kijken naar de meest heftige emoties van degenen die in beeld komen. Het geluk of ongeluk van de één is topamusement voor de ander. Voor veel mensen gaat die televisiewerkelijkheid niet op. Zij schamen zich voor hun uiterlijk, lichaam, leeftijd, naam of inkomen. Ze voelen zich helemaal niet vrij, maar juist beschaamd, trekken zich terug en vermijden contact met anderen. Ze voelen zich gevangen omdat ze niet zijn wie ze willen zijn. Deze documentaire onderzoekt de spanning tussen het verlangen naar vrijheid en het respect voor de ander. Hoe denken jongeren daarover, schamen zij zich minder dan ouderen? En hoe zit dat met tweeverdieners? Aan het woord komen mannen en vrouwen, oud en jong, zwart en wit die vrijuit vertellen over hun schaamte, maar ook over hun trots.