Close Up
Wibi Soerjadi
Fluwelen jasje
De documentaire begint met een scène die het beeld dat veel Nederlanders van Wibi Soerjadi hebben, mogelijk bevestigt. Wibi staat voor de spiegel bij een kleermaker en past een nauwsluitend, blauw fluwelen jasje. Het jasje - bedoeld om in op te treden - staat hem fantastisch. Hij ziet het zelf ook en springt nog net niet op en neer van enthousiasme. Even later klimt hij in de etalage van de kleermakerswinkel om als een pop voor de camera te poseren.
De ernst van het leven
In de documentaire wordt gaandeweg echter duidelijk dat de ernst van het leven de laatste jaren niet aan Wibi Soerjadi voorbij gaat. Sterker nog, dat is eigenlijk nooit het geval geweest. Voorafgaand aan het kerstconcert 2014 in het Concertgebouw in Amsterdam helpt hij zijn oude vader uit de auto. Soerjadi senior lijdt de laatste jaren aan Alzheimer en Wibi bekommert zich met grote genegenheid om hem. De ziekte van zijn vader vormt voor Wibi aanleiding voor een terugblik op zijn muzikale carrière. In zijn oude jongenskamer, thuis bij zijn moeder, toont hij de boeken over muziektheorie die hij als tiener las: “Het is eigenlijk raar als mensen mij nu heel speels vinden. Ik was vroeger eigenlijk helemaal niet speels.”
Dance
We zien hoe gedreven Soerjadi bezig is met muzikale technieken en zijn muziekkeuze. Verrassend is vooral zijn keuze voor, en kennis van, dancemuziek. In 2015 werkte hij als componist mee aan een dance-nummer. Verder zien we hoe een stel vleugelbouwers op aanwijzingen van Soerjadi een vleugel ontwikkeld die een revolutionair andere manier van spelen mogelijk maakt. Geïnspireerd door de liefde voor de muziek van zijn idool Franz Liszt (1811- 1886). Regie: Anne-Marieke GraafmansEen coproductie van Talent United en AVROTROS Uitgezonden op 10 januari 2016