De 14 editie van het Go Short filmfestival is in volle gang. Documentaires van over de hele wereld bewijzen hier dat je niet lang nodig hebt om een sterk verhaal te vertellen. 2Doc.nl tipt enkele documentaires die de afgelopen jaren op het festival in de spotlight stonden.
Everard heeft een relatie met zijn dertien levensechte poppen. Hij praat met ze, kleedt ze aan, heeft seks met ze en houdt van ze alsof het echte mensen zijn. Is hij gelukkig op deze manier of is hij eigenlijk op zoek naar een echte vrouw? My Silicone Love zet de alledaagsheid van zijn bestaan tegenover de fantasiewereld waarin de poppen tot leven komen.
Regie: Sophie Dros (Go-short, 2015)
Een weekend als Viking door het leven of crossen door een modderpoel: de een gaat er helemaal in op, de ander vindt het een wonderlijk tijdverdrijf. Deze documentaire neemt je mee langs waaghalzen, vrije geesten en noeste knutselaars; volwassenen die zich volledig overgeven aan het spel. Soms zo erg dat de toeschouwer zich afvraagt: wat bezielt die spelende mens?
Regie: Sanne Rovers (Go-short, 2018)
Wolvin Naya liep van Oost-Duitsland naar België, gezenderd met een GPS-halsband. Ze is de eerste wolf in België sinds honderd jaar en is plots wereldnieuws, maar dan neemt haar aanwezigheid een mysterieuze wending. In deze collage van found footage van bewakingscamera’s, satellietopnames, webcams, wildcamera’s en drones zijn we constant op zoek naar haar. Hoe langer je naar de beelden tuurt, hoe vreemder dat voelt. Langzaamaan worden worden ook wij wat alle mensen in Naya’s leven waren: voyeurs.
Regie: Sebastian Mulder (Go-short, 2020)