Trouwen doe je samen, maar scheiden verloopt meestal eenzaam. In ‘Verlaten’ zien we wat het betekent om onvrijwillig verlaten te worden door je geliefde. Verdriet, verbazing, woede en onmacht passeren de revue bij de achtergelaten partijen. Hoe kun je de schade zoveel mogelijk beperken als de scheiding onvermijdelijk is?

Scheidingscoach

Raadpleeg een zoekmachine met deze vraag en de relatiecoaches en echtscheidingsadvocaten vliegen je om de oren. Als het voor een relatiecoach te laat is en voor de rechtbank te vroeg, kun je terecht bij een scheidingscoach. Roos Boer is zo’n coach. Toen zij kennismaakte met Succesvol Scheiden Nederland tijdens haar eigen relatiebreuk, raakte ze geïnspireerd door de werkwijze van haar toenmalige coach. De grond was onder haar voeten weggevallen, ze was boos, verdrietig en baalde ervan dat zij en haar man hun afspraken niet rond kregen. ‘’Hier leerde ik weer contact te maken. De scheiding was rond in twee weken.’’ Boer stopte na de breuk als fysiotherapeut en schoolde zich om tot scheidingscoach. ‘’Scheiden is niet makkelijk, maar het is wel iets dat je kunt leren. De meeste mensen weten onbewust best dat ze zich niet ideaal gedragen, maar ze zitten in een onderling communicatiepatroon waar ze niet uit kunnen breken. De kinderen zijn hier de dupe van. Ik gebruik graag het voorbeeld van de Plus-reclame: een kind wordt niet ongelukkig van kerst vieren in twee gezinnen, maar wel als zijn vader of moeder weigert om mee te lopen van de auto naar de voordeur van zijn andere ouder omdat de relatie zo gebrouilleerd is. Bij een scheidingscoach leren ouders hoe ze in harmonie verder kunnen.’’

Tips

Als ervaringsdeskundige en coach heeft Boer de afgelopen jaren veel gezien en geleerd. Wat adviseert zij mensen die hun relatie willen beëindigen? ‘’Iedere scheiding is uniek, maar momenteel is het grootste probleem volgens mij dat mensen de impact van een scheiding onderschatten.’’ In ons gesprek benadrukt Boer meermaals dat het belangrijk is om elkaar tijd te gunnen. Ze geeft deze en meer tips voor een nette break-up:

  1. De eerste raad is een open deur, maar daarom niet minder belangrijk: maak aan je partner duidelijk dat je ongelukkig bent zonder verwijten te maken.
  2. Of je nu de vertrekkende of de verlaten partij bent: leef je in in de ander. Ga aan de slag met je eigen emoties en analyseer waar ze vandaan komen. Accepteer tegelijkertijd de emoties van je partner, ook als ze anders zijn dan die van jou. ‘’Ik geloof dat niemand bewust van plan is om de ander kapot te maken, ook mensen die vreemdgaan niet. In de film zag je bij Suzanne heel goed dat zij op een enorme roze wolk zat toen ze haar gezin verliet en daardoor later pas zag wat ze had achtergelaten. Ze had geen idee. Haar ongeloof toont dat zij ook onmacht voelt.’’
  3. Erken de positieve daden van de ander. ‘’Ik zie zo vaak, ook in ‘Verlaten’, dat mensen elkaar voortdurend verwijten maken. Dat is begrijpelijk: natuurlijk wil je je ex na een nare streek het liefst door het sleutelgat sleuren, maar het levert niets op. Spreek je waardering uit voor wat hij of zij goed heeft gedaan ondanks de huidige situatie.’’
  4. Vraag wat de ander nodig heeft. In veel gevallen is dat heel simpel: tijd. ‘’Als je verliefd bent op een ander wil je graag samen de hort op, maar toon respect voor je aanstaande ex en je kinderen en gun hun ook de tijd om daaraan te wennen. Als jij en je nieuwe liefde echt meant to be zijn, kun je best even wachten om je huwelijk goed af te sluiten en alles goed te regelen voor de kinderen.’’
  5. ‘’Over kinderen gesproken: de zin ‘in het belang van de kinderen’ wordt denk ik het meest misbruikt door scheidende ouders. Onderzoek waar je kinderen behoefte aan hebben en wat écht in hun belang is. Houd rekening met hun rouwproces. Daar hoort ook bij dat je even wacht met het introduceren van je nieuwe partner, ook als het de buurman is en ze hem ‘toch al kennen’’.

Wat gebeurt er bij de scheidingscoach?

Komen mensen weer eens bij elkaar na een succesvolle coachingsessie? Boer vertelt: ‘’Dat is vrij zeldzaam. Ik word vooral ingeroepen in geëscaleerde scheidingen. Cliënten vinden het vaak jammer dat ze niet eerder hulp zochten. Ze leren beter met elkaar te communiceren en realiseren zich dat het fijn was geweest als ze dat al veel eerder hadden kunnen toepassen.’’ Boer ziet haar cliënten afzonderlijk en meestal maar één van beiden. ‘’Wanneer ze hun verhaal vertellen, luister ik welke emoties daaronder schuilgaan. Als ik op de intakegesprekken afga, heb ik enkel cliënten met borderliners en narcisten als exen. Dat valt in de praktijk reuze mee, de meeste exen hebben die diagnose helemaal niet. Niemand wil het slechtste voor zijn (ex)-partner, maar door extreme emoties doen mensen soms idiote, extreme dingen. Ze raken in een conflict, de extreme acties stapelen op en het conflict escaleert. Het leukst in mijn werk vind ik om een van de twee partijen uit ‘de boksring’ te halen. Ik kijk met de ene cliënt naar het gedrag van de ander en we proberen te begrijpen wat daaronder zit. Ik leer de cliënt om anders te communiceren, de ander te erkennen en te stoppen met ‘vechten’. Als dat gebeurt, hoeft de ander ook niet meer te boksen. De ruzie gaat liggen en dat geeft cliënten de mogelijkheid om rustig afspraken te maken waarmee ze de toekomst tegemoet kunnen als gescheiden ouders van hun gezamenlijke kinderen.’’