Brecht volgt bad boy of ballet

Na een optreden van Sergei in Zwitserland trok Brecht de stoute schoenen aan en stapte ze op de danser af: “Mijn eerste missie was om hem naar Nederland te halen. Ik dacht, ik wil iets met hem doen, maar wat kan hem over de streep trekken? Dan moet ik wel iets van een televisieprogramma over hem maken. Want ja, dat is het enige wat ik kan.” Lacht. “Vervolgens lukte het om hem op Lowlands te laten dansen, en toen wilde ik sowieso met hem gaan draaien, wat het ook zou worden. Toen heb ik regisseuse Evelien Vehof erbij gevraagd, en zo ontstond het idee voor een film. De tijd dat Sergei in Nederland was, zijn we als een heel hecht clubje met elkaar opgetrokken; met de filmcrew, zijn choreografe, en natuurlijk Sergei zelf.”

Tekst loopt door onder de afbeelding

Wanneer Brecht vertelt over de show op Lowlands, kan ze haar enthousiasme nog steeds maar moeilijk verbergen: “Het was fantastisch. Er was zoveel opwinding van tevoren op Lowlands, er ging uren van tevoren al een buzz rond. De zaal zat zó vol met mensen, maar er waren ook honderden mensen die niet naar binnen konden. Het overtrof al mijn verwachtingen, want het was toch 2.00 uur ’s nachts.” Tijdens de show kwam voor haar alles samen wat ze had gedroomd. “Sommige mensen moesten zelfs huilen van ontroering. Het was zo’n gebeurtenis van ‘wat een geluk dat je erbij was’.” Volgens Brecht was het voor de danser zelf ook heel speciaal: “In het theater is het niet gebruikelijk om tussen de balletstukken door te gaan joelen. Nu begon het publiek, telkens als de muziek even stilviel, luid te applaudisseren. Sergei vertelde me achteraf dat hij hier vleugels van kreeg.” Dit was ook wel nodig, want de topdanser was naar eigen zeggen na de eerste zeven minuten al uitgeput.

Zijn Oekraïense collega-danser Semyon Velichko vertelt in de documentaire dat de solo-performance van 35 minuten, die Sergei opvoert op Lowlands, fysiek bijna onmogelijk is. Volgens hem is dit alleen op pure adrenaline vol te houden. Brecht vertelt: “In klassieke balletten is het gebruikelijk om een korte explosie van kracht te laten zien op het podium. Moeilijke sprongen van enkele minuten, en dan ga je weer af. Sergei was nu meer dan een half uur alleen op het podium, wat fysiek extreem zwaar is.” Het stuk dat de ballerino danste, Sacré (‘opoffering’), lijkt dus goed bij hem te passen. Hoewel de topdanser uit de veeleisende klassieke balletwereld is gestapt, speelt uitputting dus nog steeds een grote rol. De danser noemt in de documentaire meerdere malen dat hij niet goed in vorm is en nu eigenlijk vakantie zou hebben, in plaats van een show op Lowlands te geven. Volgens Brecht past dit juist goed bij hem: “Hij houdt van dit soort extreme dingen, hij is anders dan andere balletdansers.”

Tekst loopt door onder de afbeelding

Ook past de festivalwereld beter bij Sergei dan de klassieke balletwereld. “Hij wil ballet naar het grote publiek brengen en wil cross-overs opzoeken door bijvoorbeeld met met dj’s samen te werken.” Ze weet niet precies wat de toekomst Sergei gaat brengen, maar kijkt tevreden terug op dit avontuur: “Het was voor mij in werkend leven het gaafste wat ik ooit heb meegemaakt.”