In de documentaire ‘Ghost Hunting’ start filmmaker Raed Andoni een sociaal experiment waarbij hij Palestijnse ex-gevangenen een Israëlisch cellencomplex tot in het kleinste detail laat nabouwen. Vervolgens vraagt hij hen de rol van gevangene of bewaker te spelen. Tijdens deze exercitie komen de vaak traumatische herinneringen aan hun gevangenschap in volle omvang bij hen naar boven. Sommigen van hen dreigen zich teveel te laten meeslepen in de rol die zij spelen. Andoni kreeg behalve lof dan ook de nodige kritiek op deze werkwijze. Hij zou volgens sommigen op een onverantwoorde manier omgaan met de trauma’s van zijn hoofdpersonen louter en alleen om een spectaculaire film te kunnen maken.
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?