Intreden in het klooster, om een roeping van God te beantwoorden. Waarom zou je als jonge vrouw daarvoor kiezen?
De documentaire Getrouwd met Jezus vertelt het verhaal van zuster Theresa Anne (36), die sinds haar achttiende leeft als non in het klooster. De film biedt een bijzonder inkijk in haar leven in het Sint Rosa van Lima klooster in Sittard: een leven dat zich niet enkel schuilhoudt achter muren van steen.
Regie: Pien Veenink en Anne Mulders
Malou Wagenmaker 23-01-2022
Documentairemakers Pien Veenink (22) en Anne Mulders (24) maakten voor hun studie Journalistiek de documentaire ‘Getrouwd met Jezus’ over Theresa Anne (36) en drie andere zusters in het Sint Rosa van Lima klooster in Sittard. ‘Sommige dingen durfden we bijna niet te vragen.’
Hoe kwamen jullie bij dit onderwerp?
Pien: ‘Ik las een artikel over een Vlaams meisje van 23 die het klooster in zou gaan. Ik vond het echt heel cool, want ik ben van dezelfde leeftijd, maar ik heb zo’n ander leven. Anne en ik dachten: Wat bijzonder eigenlijk, dat het leven van een leeftijdsgenoot zo anders kan zijn. Wij hebben zelf niets met religie. Het leek ons heel interessant om een film te maken over een onderwerp dat ver van onze eigen wereld afstaat.’
Makers Anne (links) en Pien (rechts)
En hoe vonden jullie uiteindelijk het klooster dat we in de film zien?
Anne: ‘We besloten dat we vooronderzoek moesten doen. Daarom gingen we een heel weekend in retraite in een klooster nabij Arnhem. Het klooster was contemplatief. Dit betekent dat er niet gepraat wordt, alleen gebeden en gezongen. We deden met alle gebeden mee, ook de nachtwaken. Het was een bijzondere ervaring die veel indruk op ons heeft gemaakt. ‘
Pien: ‘We hadden geen telefoon bij ons en mochten niet met elkaar praten, maar we gingen wel stiekem bij elkaar op de kamer om te chillen. Een zuster uit dit klooster verwees ons door naar het klooster in Sittard waar de film is opgenomen.’
Tekst gaat door onder afbeelding
Wilden die zusters direct meedoen met de film?
Anne: ‘Nadat we hadden gebeld, mochten we eigenlijk meteen op de koffie komen om kennis te maken. De zusters uit Sittard zijn erg gericht op het overbrengen van het geloof door bijvoorbeeld les te geven en de communie voor te bereiden. Zij zitten bijvoorbeeld ook op Facebook. Het was voor ons dus wel de uitdaging om ervoor te waken dat het geen reclamevideo over het klooster werd.
Pien: ‘We wilden wel vanuit onze eigen visie het kloosterleven laten zien, maar ook geen extreem kritisch verhaal maken. Na de koffie-afspraak hebben we nog een maand research gedaan voordat we gingen filmen. Uiteindelijk hebben we een week lang in het klooster gedraaid.’
Wat is jullie het meest bijgebleven?
Pien: ‘Aan het begin van het maakproces dachten we: waarom gaan deze jonge vrouwen niet een keer met ons mee naar de kroeg? Waarom zou je zo’n religieus leven kiezen? Maar gaandeweg hebben wij hier meer begrip voor gekregen. Wij vinden het heel bijzonder dat deze jonge vrouwen hun leven hebben opgedragen aan Jezus en veel dingen in stilte doen. Ikzelf ben nu bijvoorbeeld alleen maar bezig met afstuderen en als ik wil ontspannen ga ik sporten of een film kijken, maar dat zijn alleen maar extra prikkels. En de zusters hebben echt zo’n innerlijke rust, daar zou iedereen iets van kunnen leren, denk ik.’
Anne: ‘Wij hebben ook wel waardering voor de kernwaardes van het Christendom, zoals zorgen voor je naasten en de samenleving. Kijk eens naar anderen die totaal van jou afstaan en kijk wat je daarvan kan leren of kan meenemen in je eigen leven.’
En durfden jullie alles te vragen aan zuster Theresa Anna?
Pien: ‘We hadden een aantal persoonlijke vragen die we wilden stellen, bijvoorbeeld over hoe het is om seks- en kinderloos door het leven te gaan. Omdat we deze vragen op vrijdag hadden ingepland, noemden we het onze ‘Freaky Friday’ vragen. We vonden het best wel eng: gaan we dit echt vragen? Maar doordat we er de hele week waren, hadden we aan het eind van de week echt een band opgebouwd.
Anne: ‘Dat leverde uiteindelijk zo’n mooi en bijzonder gesprek op. We hebben twee uur gepraat. Zuster Theresa Anne stelde zich echt helemaal open. Het interview is daarom ook de leidende draad van de film geworden.’
Tekst gaat door onder afbeelding
Deden zich nog problemen voor tijdens het draaien?
Pien: ‘Er ging echt bizar veel mis! We wilden de ‘fly on the wall’ zijn: laten zien wat er gebeurt, maar zonder dat je ons ziet. Maar soms kregen we opeens de slappe lach. Bijvoorbeeld tijdens de ochtenddienst van half 6 waarbij de zusters in stilte mediteren en bidden. Je durft elkaar geen aanwijzingen te geven, omdat je bang bent dat je iets heiligs verstoort. Anne stootte met de geluidshengel een keer tegen een Jezusbeeld aan. Dan krijg je snel de lachkriebels!
Anne: ‘Daar hebben we wel van geleerd dat we de volgende keer dit soort zaken vooraf kunnen bespreken. Als we toestemming hadden gevraagd aan de zusters om zelf wel zachtjes te mogen overleggen, was dat waarschijnlijk geen probleem geweest.’
Wat vonden de zusters van de film?
Pien: ‘We hadden van tevoren afgesproken dat wij altijd beslissend zijn, maar dat ze de film wel mochten controleren op feitelijke onjuistheden.’
Anne: ‘Zij wilden eigenlijk dat de scène met het bladeren harken eruit werd gehaald, omdat ze het niet serieus genoeg vonden, maar wij wilden dat juist graag erin laten. Dat hebben we ook besproken: het laat zien hoe de zusters onderling met elkaar omgaan. Uiteindelijk zijn de zusters heel tevreden en ook trots op de film. Als we bellen, tonen ze altijd veel interesse in ons en we kregen zelfs een kerstkaart! In aanloop naar de première baden ze dat deze – ondanks de coronamaatregelen – door zou kunnen gaan. We hebben nu nog steeds goed en regelmatig contact en we denken dat dat ook wel zo blijft.’
‘Getrouwd met Jezus’ is in 2021 genomineerd voor Best Student Film op het International Christian Film Festival in Florida