Dino, hoe vond je het om zo lang gevolgd te worden?
‘Het voelde soms alsof ik er een beste vriend bijkreeg. Jack wilde een mooi project neerzetten, en hij was ook erg geïnteresseerd in drone-racing en hoe ik dat aanpak. Soms was het wel onhandig hoor: wilde ik tussen races door even tot rust komen met een sigarettenpauze, stond Jack weer naast me. Hij werkte me gelukkig nooit tegen, en ik moest het altijd aangeven als hij in de weg stond.’

‘Door de docu kreeg ik zelf beter een beeld van wie ik ben. Jack stelde scherpe vragen: ‘hoe voel je je voor de race en na de race? Wat zijn je angsten en uitdagingen? Vragen waar ik normaal niet zo mee bezig ben.’

Wat voor gevoel geeft racen jou?
‘Je moet het vergelijken met je lievelingsgame, waarbij je er opeens achter komt dat je op het wereldniveau kan spelen. Het gevoel dat je 95% van de piloten die je tegen komt kunt verslaan, is het allerbeste gevoel. Zeker als je tegenstanders  ook heel goed zijn;  om dan vervolgens boven iemand te eindigen, of überhaupt te finishen, dat is heel bevredigend. ‘

Waarom de naam ‘Ghetto Dino’?
‘Ik begon als hobbyist, toen waren mijn drones niet altijd high-tech. Daar hechte ik minder waarde aan: het ging mijn om het vliegen. Maar ja, een drone met overal half gescheurd tape die er oerlelijk uit ziet: dat valt op. Mensen om mij heen begonnen me daarom Ghetto Dino te noemen. Hoewel mijn drones er nu veel professioneler uitzien, kom ik niet meer van het woord Ghetto af.’

In de film werd door de politie streng opgetreden toen jullie aan het racen waren.
‘Er zijn bepaalde no-fly-zones in Nederland. We vlogen in het Flevopark in Amsterdam, waar de ene helft van het park een no-fly-zone is, maar je op de andere helft wel mag vliegen. Ik wist dat we op de verkeerde helft zaten, maar niet dat er zó strikt tegen werd opgetreden. Het scheelde 20 meter. Er was die week een drone-workshop geweest voor het hele Amsterdamse politiecorps. Ik denk dat ze wilde kijken of iedereen die cursus goed had begrepen. Er kwam zelfs een politiehelikopter aan te pas. Daardoor moesten ze een landingsbaan op Schiphol sluiten.’

‘Het was overdreven, dat gaven ze zelf ook aan. Maar we hebben de boete wel betaald. Ik vind de regels in Nederland overigens wel begrijpelijk. Het heeft natuurlijk te maken met de veiligheid van andere mensen. Je hebt in Nederland geen certificaat nodig om te vliegen, dat is in andere landen wel zo. Daar mogen we blij mee zijn.’

Hoe vond je vader het dat je ging drone-racen?
‘Mijn vader was vroeger altijd sceptisch over gamen, maar hij zei wel: ‘Als je iets doet: ga altijd voor nummer één. De aarzeling komt meer van het feit dat het zo’n nieuwe sport is. Hij is een docent en hecht veel waarde aan een diploma en onderwijs. Toen ik vertelde dat ik verder wilde kijken dan alleen school, snapte hij dat in het begin niet. Hij heeft tijd nodig gehad om zich aan te passen.

Op het einde van de film zie je een gesprek tussen ons. Het wordt niet letterlijk gezegd, maar je hoort wel: ‘het is je gelukt.’ Het is een erkenning op een vaderlijke manier. Hij draait er soms een beetje omheen, maar het komt wel binnen.’

Je hebt grote ambities. Wat hoop je verder te bereiken?
Ik heb nu de ambitie om mijn bedrijfje SQG Racing succesvol te maken. Het racen staat daardoor op een lager pitje. Maar ik ben zeker nog niet uitgeracet, ik word nog steeds uitgenodigd om mee te doen met toernooien. In 2021 ga ik er zeker verder mee.’