Nadenken over natuur
Toch wil de jonge regisseur ons niet met opgeheven vinger vertellen hoe het anders zou moeten. “Het is niet alleen maar kritiek. Ik kan zelf niet eens een cactus in leven houden en verder dan op zijn tijd een wandeling maken in het bos reikt mijn band met de natuur ook niet. Ik heb ook wel bewondering voor de vindingrijkheid en het technologische vernuft van de mens. Maar ik wil wel dat mensen door het zien van mijn film aan het denken gezet worden over welke rol de natuur in hun leven speelt. Ik maak me zorgen over het feit dat we uit het oog verliezen wat natuur is en waarom deze belangrijk voor ons is. Als ik een wandeling door het bos maak stelt dit me in staat om mijn stadse leven op een bepaalde manier te relativeren en in perspectief te zien. Waardoor komt dat? We hebben een soort onbedwingbare drang om orde aan te brengen in de natuur terwijl we juist verlangen naar dat stukje in de natuur dat we niet kunnen vangen of nabootsen“, aldus Mulder.
Geluid en muziek
In zijn film gebruikt Sebastian Mulder geluid om met de dualiteit tussen natuur en namaaknatuur te spelen. “Geluid is voor mij ontzettend belangrijk in film. We hebben allemaal dode dingen gefilmd en het leek me interessant om hier de illusie van leven aan toe te voegen door middel van geluid” aldus de maker. “De manier waarop ik geluid gebruik in deze film is wel kenmerkend geworden voor mijn werk. In een van mijn volgende projecten ga ik proberen om geluid zelfs een leidende rol te geven. Normaal gesproken maak je eerst beelden en zet je er vervolgens geluid onder. Ik ga nu proberen hoe het werkt als ik eerst het geluid maak en vervolgens pas de beelden erbij draai. We gaan zien hoe dat uitpakt.”