Jessica Allen bevalt voor de eerste keer als draagmoeder van een eeneiige tweeling. Althans dat denkt ze. Na de bevalling blijkt Jessica bevallen te zijn van het kind van de Chinese wensouders, èn haar eigen kind. Omdat ze alle rechten op de kinderen, ze was slechts de draagmoeder, heeft opgegeven duurt het maanden voor ze haar eigen kind terug krijgt. Ze is nog altijd in juridische strijd met het bemiddelingsbureau, die haar verantwoordelijk houdt voor de situatie, en een flinke som geld terug eisen.

In Brussel vindt jaarlijks de beurs Men Having Babies plaats. Bemiddelaars in draagmoeders, uit met name Noord-Amerika, kunnen hier Europese wensouders voorlichten over dat wat in tegenstelling tot Europa in de Verenigde Staten en Canada wel is toegestaan. De beurs is met name gericht op homoseksuele stellen met een kinderwens die afhankelijk zijn van een draagmoeder om hun wens, een genetisch eigen kind, in vervulling te kunnen laten gaan. Commercieel draagmoederschap is bijna overal ter wereld verboden, er zijn slechts een paar landen waar het wel mag, en daar floreert de markt dan ook. Men Having Babies stelt wel, wil je ethisch verantwoord gebruik maken van een draagmoeder, ga dan naar Noord-Amerika. Daar betaal je flink meer, maar dan is je draagmoeder ook goed beschermd. 

Kelly Martinez is in totaal drie keer draagmoeder. De eerste keer draagt ze een tweeling voor een Frans stel uit Parijs. De zwangerschap verloopt goed en Kelly, haar man Jay en de wensouders kunnen goed met elkaar opschieten. Tot ze er na de geboorte achter komen dat een kind krijgen via een draagmoeder in Frankrijk is verboden. Kelly wordt voor een ultimatum gesteld door het Franse stel.