Een uniek fenomeen in Hollywood: Alicia Christian Foster. Bij het grote publiek bekent als Jodie Foster. Een documentaire over haar leven van kindsterretje naar een ster op de Walk of Fame.
Jodie Foster schopte het van zesjarig televisiesterretje tot een van Hollywoods meest succesvolle filmactrices en vervolgens tot filmproducent en regisseur. In films als The Accused, Silence of the Lambs en Panic Room maakte ze een onuitwisbare indruk dankzij haar krachtige en toch breekbare uitstraling. Wie Fosters carrière overziet, kan niet anders dan concluderen dat ze een strijder is, zowel op het witte doek als daarbuiten.
Regie: Camille Juza
Waar de doorsnee acteur/actrice de neiging voelt om uitgesproken te zijn en zijn/haar seksualiteit niet onder stoelen of banken te steken, gebeurde er bij Jodie Foster wat anders. 2Doc-redacteur Martha Bulten verdiepte zich in het leven van de Hollywoodster.
In 2013 gaf Foster een acceptatiespeech voor haar Cecil B. DeMille Award tijdens de Golden Globes. In die speech onthulde ze haar, toen nog voor het publieke oog, verborgen seksuele oriëntatie. Maar een duidelijk verhaal was het niet. Met een cryptische omschrijving en zonder de woorden ‘gay’ of ‘lesbisch’ te gebruiken, was het een verwarrende coming out. Waarom was Foster niet meer open? "If you had been a public figure from the time that you were a toddler, if you'd had to fight for a life that felt real and honest and normal against all odds, then maybe you too might value privacy above all else", aldus Foster.
In de documentaire 'Jodie Foster' van regisseur Camille Juza over haar leven wordt al snel duidelijk dat de Hollywood-veteraan al vanaf jonge leeftijd sterk in haar schoenen staat. Haar moeder droeg daar zeker aan bij, aangezien zij degene was die de acteerklussen voor haar uitzocht, zodat dochterlief zich kon focussen op haar acteerwerk. Ook wist Foster zich wonderbaarlijk goed te manoeuvreren tussen haar kinderrollen en de rollen die ze op zich nam als volwassen vrouw. Maar het was voornamelijk haar acteerwerk als jong meisje die haar de status opleverde van een wereldster; denk aan Taxi Driver (1976) waarin ze op veertienjarige leeftijd een prostituee speelde naast Robert De Niro.
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Foster was erg volwassen voor haar leeftijd toen ze haar doorbraak kreeg met Taxi Driver. Wat haar intelligentie haar ook bracht was een plekje binnen de prestigieuze Yale University. Tijdens haar studententijd schoof ze de acteerambities relatief ver aan de kant, zodat ze zich volledig kon richten op haar studie African en American Literature. Bijna had ze het acteren opgegeven, maar een aantal jaar later verscheen ze toch weer op het grote doek. The Accused (1988) bezorgde haar een grote doorbraak in de volwassenrollen. Vanaf deze film werd het voor het grote publiek duidelijk dat Jodie Foster nog lang niet klaar is in de industrieen dat ze nog veel in petto heeft.
Sinds de jaren ’90 kwam de speculatie door de media en fans op gang aangaande haar seksualiteit. Het publiek wilde dat Foster eerlijkheid toonde en open kaart speelde. Het is goed om te beseffen dat Foster opgroeide tussen twee generaties in. Voor de generatie boven haar was het ondenkbaar om openlijk gay te zijn. De grote rollen kon je dan wel op je buik schrijven. De generatie onder Foster is daarentegen meer open minded en in die zin meer authentiek: wees wie je wil zijn, op het doek én daarbuiten. Voor Foster was er een keuze en ze koos voor haar eigen privacy. Misschien omwille van haar carrièrevooruitzicht, maar het kan ook zijn dat het een persoonlijke kwestie was en meer privacy gebonden. Ieder mens, grote Hollywoodster of niet, heeft natuurlijk recht op privacy. Maar wat er bij Foster gebeurde, was dat ze de afgelopen decennia gedwongen werd om uit de kast te komen. Ze mag dan wel een sterke persona hebben en al lang in het vak zitten; ze kwam er niet onderuit.
Dan nu de resterende vraag: is het fout om een beroemdheid, die een prachtige loopbaan heeft gehad en voor zoveel mensen een rolmodel is, te pushen om publiekelijk uit de te kast te komen en te spreken over zijn/haar seksualiteit? Is privacy alleen iets wat de ‘normale’ mens nog mag kennen? Wat in ieder geval vaststaat, is dat Jodie Foster zich niet laat kisten en dat ze haar eigen scherpe, intelligente weg zoekt in de wirwar van Hollywood.