De gebouwen van de Japanse architect Tadao Ando zijn onmiskenbaar van hem. Het zijn perfect geproportioneerde creaties van glad beton die een ingetogen dialoog aan gaan met de natuur eromheen.
In zijn werk duiken elementen uit de traditionele Japanse architectuur op, zoals terrassen, veranda’s en binnentuinen, maar dan geïnterpreteerd voor de moderne tijd.
De documentaire Architect Tadao Ando – van leegte tot oneindigheid schetst een portret van een man die alle belangrijke architectuurprijzen won die er te winnen zijn, van de Pritzker Prize tot de gouden medaille van de Royal Institute of British Architects tot de Kyoto Prize. De inspiratie om architect te worden kreeg Tadao Ando toen hij als 15-jarige een boek over Le Corbusier in handen kreeg. De volgende stap in de carrière van autodidact Ando (1941) was niet een officiële architectuuropleiding, maar een wereldreis om de iconen van de architectuur te bestuderen.
