De raadselachtige, donkere schoonheid van actrice Anouk Aimée (1932) maakte haar in de jaren zestig tot een favoriet van regisseurs als Federico Fellini, Jacques Demy en Claude Lelouch. We zien hoe Aimée na de oorlog al op heel jonge leeftijd haar debuut maakte, maar ook hoe het geruime tijd duurde voordat ze echt bekend werd.
Anouk Aimée speelde in 1946 op veertienjarige leeftijd haar eerste rol 'Anouk', in de film La maison sous la mer. Aan die rol ontleende ze haar artiestennaam. Haar achternaam ‘Aimée’ (‘de geliefde’) was een suggestie van de dichter/filmer Jacques Prévert, degene die haar castte in één van haar eerste films. Aimée werd in 1932 in Parijs geboren uit Joodse ouders als Françoise Sorya Dreyfus en leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken.
Na rollen in films als ‘La Dolce Vita’ van Fellini en ‘Lola’ van Jacques Demy kwam haar grote internationale doorbraak in 1966 met de ingetogen romantische film ‘Un homme et un femme’ van Claude Lelouch, waarvoor ze een Oscar nominatie kreeg. De mysterieuze schoonheid van Aimée blijft regisseurs tot op de dag van vandaag fascineren en leverde haar in totaal meer dan zeventig filmrollen op. Zelf schrijft Aimée haar lange carrière toe aan een gelukkig lot: ‘Ik heb veel geluk gehad in mijn leven. Geluk toen ik in de Tweede Wereldoorlog teruggebracht werd naar mijn ouders, geluk dat ik niet thuis was toen ons huis gebombardeerd werd, geluk dat ik ontdekt werd door Jacques Prévert… en ga zo maar door. Kortom: heel veel geluk.’
Regisseur: Dominique Besnehard en Muriel Flis-Trèves
