In de documentaire 'Jan Sluijters - Schilderbeest' leidt Jan Rudolph de Lorm ons rond op de overzichtstentoonstelling in Singer Laren. Joost Zwagerman heeft het werk van Sluijters bestudeerd en komt tot verrassende inzichten. Onderzoekster Jacqueline de Raad bracht voor het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie een groot deel van zijn oeuvre in kaart en vertelt hierover. Aan het woord komen tevens kunstenares Marte Röling, die affiniteit voelt met het kleurgebruik en het plezier in schilderen van Sluijters, en kunstenaar Rob Scholte die eigenaar is van een unieke en onbekende verzameling politieke tekeningen en prenten van Sluijters. Kleinkind Else Gerritsen speelde vroeger op zijn atelier en schetst hem als familieman.

Schilder Jan Sluijters (1881-1957) verwerft faam met zijn schilderijen van naakte vrouwen, vaak geschilderd in felle, expressieve kleuren, werk dat in verschillende Nederlandse musea te zien is. Maar wie een uitgebreid overzicht van Sluijters’ werk onder ogen krijgt, ziet dat de schilder tot veel meer in staat was. Na zijn opleiding als klassiek schilder aan de Rijksacademie in Amsterdam begint hij in de vroege twintigste eeuw onverschrokken te experimenteren met avant-garde schilderstijlen als het fauvisme, het luminisme en het kubisme. Steeds volgt Sluijters de buitenlandse voorbeelden op de voet, waarmee hij zijn Nederlandse tijdgenoten ver vooruit is. Zijn drang tot experimenteren ontlokt echter afkeurende geluiden aan het Nederlandse artistieke establishment en hij moet er zelfs zijn Prix de Rome voor inleveren.

Regisseur: Paul Kramer