De Italiaanse Fabio Zaffagnini heeft een droom: de band Foo Fighters laten optreden in het Italiaanse Cesena. Maar hoe krijgt hij de wereldberoemde rockband zover? Hij besluit hen een ode te brengen, en trommelt duizend muzikanten op.
Regisseur Anita Rivaroli legt vast hoe Fabio Zaffagnini zijn droom verwezenlijkt. Hoe komt hij aan geld en aan zoveel muzikanten? De oproep op YouTube levert een stroom van reacties op van zangers, gitaristen en drummers; de meesten zijn amateurmuzikant. Na ruim een jaar voorbereiden en een dag samen repeteren is de muziekvideo klaar. Deze gaat al snel viral en dat zorgt ervoor dat Fabio's droom werkelijkheid wordt.
Regie: Anita Rivaroli (2020)
Omroep: VPRO
In de documentaire ‘We are the thousand’ wordt een massaal saamhorigheidsgevoel beleefd wanneer duizend Italiaanse muzikanten samenkomen om in perfecte harmonie het nummer ‘Learn to fly’ van de Foo Fighters te spelen. Wat is er zo goed aan de muziek van de Foo Fighters? En is het gevoel van verbondenheid kenmerkend voor de band? We vroegen het aan Roel Geurts, Foo Fighters-fan en voormalig beheerder van de BENEFOO facebook fanpagina.
#1. Wanneer hoorde je de muziek van de Foo Fighters voor het eerst?
‘Dat zal wel rond 2007 geweest zijn, ik zat toen in de brugklas. De Foo Fighters kwamen toen met het album ‘Echoes, Silence, Patience & Grace’. Daarop stond ook het nummer ‘The Pretender’ en dat smaakte naar meer. Er zit een bepaalde energie in de muziek, zowel in de harde nummers als in de gevoeligere nummers.’
#2. Hoe zou je de muziek van de Foo Fighters omschrijven?
‘De Foo Fighters maken wat meer mainstream muziek. Als je wilt kennismaken met rockmuziek dan moet je bij de Foo Fighters zijn. De band wordt vaak geassocieerd met Nirvana. Nu heb ik dat tijdperk zelf niet meegemaakt, maar ik snap wel wat men bedoelt: het is toegankelijke muziek. Maar tegelijkertijd hebben de Foo Fighters wel echt hun eigen geluid. Ze doen hun eigen ding en daar zijn ze erg goed in.’
#3. Wat betekent het voor jou om Foo Fighters fan te zijn?
‘De Foo Fighters hebben voor mij de deur opengezet naar veel meer muzikale ervaringen. Ik ben zelf ook gitaar gaan spelen. Inmiddels nijgt mijn muzieksmaak meer naar andere soorten. Maar als er iets uitkomt van de band wil ik dat nog steeds zeker hebben. Sommige albums heb ik in meerdere versies. Dat gaat soms wel ver hoor, dan is er bijvoorbeeld in de VS wél een album te krijgen en in Nederland niet. Dan probeer ik alle wegen te bewandelen om er dan toch aan te komen.’
#4. In ‘We are the thousand’ zie je een enorm saamhorigheidsgevoel. Is dat iets wat jij herkent van concerten van de Foo Fighters?
‘Ik ben naar een stuk of vier concerten geweest. Eentje was tijdens dezelfde tour als die je in de film ziet, toen had Dave Grohl zijn been gebroken. Maar in Nederland bestaat er niet echt een hechte fanclub. Ik merkte dat ook toen ik beheerder was van de fanpagina: nieuws wordt wel gedeeld, maar er ontstond nooit een hechte groep. Misschien is dat ook wel iets Nederlands, dat wij hier vooral met onszelf bezig zijn. We gaan met ons eigen kliekje naar een concert, en met ons eigen kliekje weer naar huis. Op andere plekken heb ik gemerkt dat het anders is: zo wordt er in Engeland veel sneller een deur opengezet om kennis te maken.’
#5. Wat is je mooiste herinnering van een Foo Fighters concert?
‘Dat was sowieso de regenboog tijdens hun concert op Pinkpop. Toen speelden ze trouwens, net als in de documentaire, ook het nummer ‘Learn to fly’. Dat moment ga ik zeker niet vergeten. En een andere mooie herinnering was het eerste concert waar ik met mijn vriendin samen naartoe ging, dat was ook van de Foo Fighters. Als ze volgende zomer weer gaan toeren, dan ga ik zeker weer. Misschien wel naar Berlijn, dan maak ik er weer een mooi weekend van met mijn vriendin.’
Niemand is een ster. En iedereen. 250 zangers, 150 bassisten, 250 drummers en – kwestie van de Goden verzoeken – 350 gitaristen. Amateurs. Uit elke uithoek van Italië overgekomen. Op eigen kosten bovendien. Om op een grasveld in Cesena één enkel liedje te gaan spelen. Met duizend mannen, vrouwen en kinderen tegelijk. Learn To Fly. Van de Amerikaanse rockband The Foo Fighters. Omdat zanger Dave Grohl en zijn mannen nodig eens bij hen in Italië moeten komen optreden.
Het was een wild idee van ene Fabio Zaffagnini, dat groter werd dan hij in zijn stoutste dromen had kunnen bedenken. Het duurt in We Are The Thousand niet lang of de droom wordt, na het nemen van de verplichte obstakels, zowaar werkelijkheid. En zie die brok in de keel dan maar eens weg te slikken als argeloze kijker. Learn To Fly, niet voor niets inmiddels meer dan vijftig miljoen keer bekeken op YouTube. Een onwaarschijnlijk mooi moment. Van duizend, op zichzelf net zo onbetekenende, mensen als jij en ik die samen uitgroeien tot iets groots en waarachtigs. Dat ook nog rockt.
Het is de vraag of regisseur Anita Rivaroli daar nog overheen kan komen in deze onweerstaanbare feel good-documentaire, waarin gewone (oudere) jongeren, ook tijdens interviews, even in de spotlights komen te staan. De vervolgstap ligt natuurlijk voor de hand: Grohl en z’n Foo Fighters verleiden om naar Italië te komen. Maar dan? Zaffagnini en z’n kompanen van Rockin’ 1000 weten opnieuw een list te verzinnen. En de argeloze kijker gaat ook dan weer volledig overstag.
Wil je niet langer wachten op de tv-uitzending om een documentaire te kijken? Met de 2Doc Weekly kijk je iedere zondag alle films van de aankomende week vooruit. Sluit je aan bij de grootste documentaire-community van Nederland en abonneer je op de 2Doc Weekly.