De toeristen in ‘People We Come Across’ bouwen een band op met de inwoners van het dorpje Grand-Popo, en worden zo ook geconfronteerd met de armoede waarin zij leven. Allemaal willen ze helpen, vaak door geld te doneren. Maar als één van de jongens uit het dorp niet meer naar school kan omdat zijn donateur plotseling overlijdt, wordt duidelijk dat ook aan de beste bedoelingen een keerzijde zit. Deze artikels en docu’s gaan over de de dunne lijn tussen goed bedoelen en goed doen.

De grootouders van Marieke Widlak vragen haar om hun plek over te nemen in een ontwikkelingshulprelatie met de Indiase priester Christopher Bara. Marieke twijfelt. Kun je eigenlijk wel ‘goed doen’ voor anderen? Of doe je dit uiteindelijk vooral voor jezelf? In deze documentaire onderzoekt ze of ontwikkelingshulp nog wel van deze tijd is. Op deze pagina vind je ook een interview met regisseur Marieke Widlak. ‘Ik hoop dat ik de kijker aan het denken kan zetten over hun aandeel in een gelijkwaardigere wereld.’

In deze column heeft Sunny Bergman het over het spanningsveld tussen naastenliefde en het ‘white saviour complex’, een term die wordt gebruikt voor witte mensen die hulp bieden aan niet-witte mensen, maar dan (vaak onbedoeld) op een zelfzuchtige manier. Probeer dit te vermijden door je te verdiepen in de behoeften van de mensen die je wil helpen. En regel nummer één: doe het niet alleen als je het ook op Instagram kan zetten.

Elk jaar gaan er duizenden mensen naar arme landen om daar vrijwilligerswerk te doen in weeshuizen. Een mooie gedachte, maar niet altijd even eerlijk en duurzaam. De gebruiken en behoeften van de lokale bevolking worden vaak genegeerd, de kinderen hebben meer kans op hechtingsproblematiek en de weeshuizen worden regelmatig in verband gebracht met uitbuiting. Dit artikel van OneWorld legt haarfijn uit waar de pijnpunten zitten, en maakt je bekend met termen als 'poverty porn' en 'voluntourism'.