Koen is een voorpost van de Nederlandse organisatie Christenen voor Israël die wereldwijd opereert. Vanuit hun hoofdkantoor in Nijkerk sporen zij wereldwijd Joden aan 'aliyah' te maken, ofwel naar Israël te verhuizen. Niet alleen vanuit Oekraïne, maar ook uit India, Ethiopië, en uiteindelijk ook uit New York en Amsterdam. Christenen voor Israël claimt de afgelopen 20 jaar al meer dan 150.000 Joden te hebben 'thuisgebracht'. Handelen ze daarbij uit barmhartigheid of uit eigenbelang?

'Breng de Joden Thuis' vertelt een verhaal over bijbel-exegese en een grote groep Nederlandse radicale christenen die zich geroepen voelt de bijbelse profetieën te helpen vervullen. De achterban, voornamelijk devote christenen uit de Nederlandse bible-belt, steunt de campagne 'Breng de Joden Thuis' ruimhartig. Christenen voor Israël heeft een miljoenenbudget beschikbaar voor hun operaties. Politici van onder andere ChristenUnie, SGP, CDA en PVV maken geregeld hun opwachting op bijeenkomsten van de organisatie. Ook internationaal timmert de organisatie flink aan de weg, met takken van Oeganda tot China, Fiji tot Bolivia.

Documentairemakers Eefje Blankevoort en Arnold van Bruggen kregen vrijwel onbelemmerd toegang tot het veldwerk, de congressen en stafvergaderingen van Christenen voor Israël. De film toont van binnenuit de beweegredenen, werkwijze en (onbedoelde) gevolgen van een radicale organisatie als Christenen voor Israël en hun veldwerker Koen.

In een lyrische, filmische vertelvorm toont de film het praktische werk, ondersteund door de voorspellingen uit de Bijbel. Tegen de achtergrond van de Oekraïense revolutie en de opmars van de Islamitische Staat raakt de organisatie steeds meer overtuigd van Jezus' snelle wederkomst. 'Breng de Joden Thuis' is een documentaire over dogmatisch handelen en de aardse, vaak verstrekkende gevolgen van utopische missies.

Scenario en regie: Eefje Blankevoort & Arnold van Bruggen; camera: Ton Peters; geluid: Alex Tugushin; montage: Patrik Schonewille; geluidsontwerp: Mark Glynne; muziek: Harry de Wit en Stan Verberkt; einderedactie IKONdocs: Margje de Koning.