‘Geef mij een kind als hij zeven is en ik toon je de man.’
Rond deze Jezuïtische slogan ontstond in 1964 de Britse documentaire Seven Up. Hierin werd een groep zevenjarigen met verschillende achtergronden gevolgd. Sindsdien zocht regisseur Michael Apted de kinderen om de zeven jaar op en inmiddels zijn ze als 56-jarigen te zien in het driedelige 56 Up.
De meeste hoofdpersonen van 56 Up zijn meer dan ooit gesetteld en gelukkig. Een aantal van hen baalt van politieke of artistieke aspiraties die nooit uit de verf zijn gekomen. De meest opvallende daarvan is Neil Huges, een wat wanhopig gemeenteraadslid, die eigenlijk graag schrijver had willen zijn. Hij klaagt dat zelfs de Up-serie geen aandacht voor zijn werk heeft gegenereerd. Dat zal Peter Davies niet fijn vinden om te horen, hij deed weer mee aan de serie om zijn band te promoten na er drie jaar tussenuit te zijn geweest. Maar over het algemeen zijn de teleurstellingen in de carrières voorbijgaand van aard en zijn de participanten gefocust op hun kinderen en huwelijk (voor de meesten van hen het tweede huwelijk).
Regisseur: Michael Apted.
