Filmmaker Tatjana Božic groeide op in Kroatië, voor de Balkanoorlogen. Ze zwierf door diverse relaties en landen voordat ze zich uiteindelijk in Nederland vestigde. Voor de film en om haar huidige relatie te redden, volgt het meisje met het rode haar een tragikomische weg terug langs haar ex-mannen.

'Het enige wat ik wil is een rustig en goed leven met een man van wie ik hou!' roept filmmaker Tatjana Božic wanhopig uit na de zoveelste relatiecrisis. Het lukt haar maar niet om een langdurige relatie te onderhouden. Wat is er mis met haar? Haar liefdes-cv leest als een reisverslag door de Europese cultuur: Božic ging van de romantische Russische ziel van Pavel, via de Duitse weltschmerz van Frank en de Britse degelijkheid van Jacob, naar de Hollandse nuchterheid van Rogier.

In een ultieme poging om deze laatste man - met wie ze een kind heeft - voor zich te behouden, gaat Božic de confrontatie aan met haar exen en vooral met zichzelf. In archiefbeelden, familiefilmpjes en oude foto's herleeft Božic haar jeugd en relaties. Het weerzien met haar oude liefdes en de intieme en soms pijnlijke gesprekken die daarop volgen: alles wordt gefilmd. Net zo nietsontziend is Božic als ze de vele ruzies met haar huidige man vastlegt. Uiteraard hebben veel mensen advies voor haar: 'Het probleem zit in je hoofd, niet in je mannen,' of: 'Wees stil en lijdzaam als je je huwelijk wilt behouden.'

Happily Ever After is een openhartig zelfportret van een vrouw die klem zit tussen de drang naar vrijheid en het met de paplepel ingegoten ideaal van ware liefde, het huwelijk en een 'lang en gelukkig' leven. Intieme straatportretten van willekeurige vrouwen in heel Europa geven het persoonlijke document een universele lading.