Joris Postema, EO, 2014

FC Rwanda

EO

Sport verbroedert, maar in hoeverre is men in Rwanda werkelijk verzoend, 20 jaar na de genocide? Voelen voetballers Migi, Hubert en Ndoli zich daadwerkelijk Rwandees en niet langer meer Hutu of Tutsi? Hoewel Rwanda een succesvol verzoeningsverhaal lijkt, sluimert onderling wantrouwen. Als legerclub APR het opneemt tegen aartsrivaal en club van het volk Rayon Sports staat er duidelijk meer op het spel dan de winst van de wedstrijd. De EO '2doc: FC Rwanda' gaat over het voetbalveld als podium voor de politieke realiteit van Rwanda.

Na een jarenlange burgeroorlog begonnen Hutu-milities inpapril 1994 massaal Tutsi’s en gematigde Hutu’s te vermoorden. In de drie maanden die volgden, stierf bijna een miljoen mensen. Het geweld van de milities werd uiteindelijk beëindigd door het Tutsi-leger van de huidige President Paul Kagame.

Twintig jaar na de genocide voelt volgens de regering 98% van de bevolking zich Rwandees. Etnische spanning tussen de Hutu meerderheid (85%) en de Tutsi minderheid (15%) lijkt dus iets uit het verleden. Maar hoe zit het op het voetbalveld, waar legerclub APR FC twee keer per seizoen stuit op volksclub en aartsrivaal Rayon Sports? De fans van APR zijn over het algemeen verbonden met het bewind en meestal Tutsi, Rayon heeft veel aanhangers onder Hutu’s. Zijn hun ontmoetingen een podium voor verzoening of laaien oude gevoeligheden juist weer op?

Kijk ook: