Eind jaren zeventig werd hij gezien als een grote belofte voor de schilderkunst, hij exposeerde in Amsterdam, Parijs en Kassel, zijn werk verkocht goed, hij werd zelfs vergeleken met Van Gogh en Mondriaan toen hij in 1987 op kerstavond een hersenbloeding kreeg. Was de druk van de internationale kunstwereld letterlijk te groot voor hem? Jaren van revalidatie volgen, waarna hij terugkeert naar zijn huisje onder de rook van het Van Abbemuseum; de plek waar zijn talent in 1977 het eerst wordt erkend door toenmalig directeur Rudi Fuchs.
Memoires van een vergeetal laat Daniëls zien in zijn jonge jaren: werkend in zijn atelier, filmend in Eindhovens poptempel De Effenaar en in de vroege ochtend op stap met de Sex Pistols. Maar de documentaire laat ook de huidige worsteling van Daniëls met zijn handicap zien. Zijn spraak is verdwenen en z’n communicatie beperkt zich tot een duim omhoog of omlaag.
Filmmaker Jan Thijssen bezoekt Daniëls in Eindhoven waar hij zijn herinneringen ordent in een klein notitieboekje. Maar Thijssen neemt Daniëls ook mee naar de plekken van vroeger: New York, Gent en Parijs. Naar de opening van zijn overzichtstentoonstelling in Madrid en Christie’s in Amsterdam waar het werk van Daniëls onder de hamer gaat.
Memoires van een vergeetal is een indringend portret van een groot kunstenaar die na zijn hersenbloeding en revalidatie een eigen manier heeft gevonden om zijn gedachtes en beelden te delen.
Op zaterdag 12 mei 2012 opent in het Van Abbemuseum in Eindhoven een overzichtstentoonstelling van het werk van René Daniëls: Een tentoonstelling is ook altijd een deel van een groter geheel.