Door Laura Hisken

Waarom wilde je een documentaire maken over je grootouders en oom?

Ik was vooral onder de indruk van de manier waarop mijn opa omging met de situatie. Hij schaamde zich om te moeten zorgen voor zijn schizofrene zoon en ik wilde niet dat hij zich zo voelde. Met deze film wilde ik het positieve en krachtige beeld dat ik heb van mijn opa laten zien, want ik bewonder hem enorm. Ik besloot deze documentaire te maken toen mijn oma ziek werd. Mijn oma’s ziekte was het startpunt voor mijn film omdat mijn opa nu niet alleen de verantwoordelijkheid droeg van de zorg voor zijn zieke zoon, maar tegelijkertijd werd geconfronteerd met het idee dat zijn vrouw waar hij veel van houdt dood zou gaan. Hij moest constant pendelen tussen het huis waar hij met zijn zoon woonde en het huis waar zijn vrouw woonde om voor beiden te zorgen.

Hoe zag jouw opa’s leven eruit tijdens het filmen?

In het begin wilde mijn opa niet worden gefilmd maar na het hem het vaak gevraagd te hebben en praktisch te zijn ingetrokken in zijn huis ging hij uiteindelijk akkoord. We hebben zo veel tijd doorgebracht dat hij op een gegeven moment vergat dat er een camera op hem gericht was, dus werd het meer 'fly on the wall'.

Heb je je opa zien veranderen?

Sinds ik me kan herinneren heeft mijn opa moeten zorgen voor mijn oom, dus ik heb in deze periode weinig verandering gezien. Hij veranderde pas nadat mijn oom overleed.

Hoe lang heb je in totaal gefilmd en hoe ging het montageproces?

Ik heb een jaar gefilmd en zes maanden gemonteerd. De film heeft echter een grote verandering ondergaan tijdens dit proces omdat ik grote delen opnieuw moest monteren toen mijn oom overleed. Daarom duurde het zo lang om mijn film af te maken. Omdat ik meer dan 70 uur materiaal heb, is het nog in me opgekomen om er een feature-length documentaire van te maken, maar ik was bang dat de film saai zou worden. Ik wilde een korte film maken, dicht bij de emoties. Ik wilde dat liefde, waanzin en dood alle drie voor een klein moment tegelijkertijd aanwezig zouden zijn en dat had ik niet kunnen doen in een feature-length film. Ik heb heel veel scènes moeten schrappen, dus de uitspraak ‘kill your darlings’ is mij niet onbekend.

Zijn verhalen over liefde, waanzin en dood de verhalen die jou het meest inspireren tot het maken van films?

De titel van mijn film ‘’A tale of love, madness and death’’ is gebaseerd op de beroemde, korte verhalen geschreven door Horacio Quiroga. Ik ben een enorme liefhebber van Quiroga, maar mijn film heeft niks te maken met de korte verhalen die hij heeft geschreven. Wat ik graag wil vertellen, zijn verhalen van oudere mensen die hun laatste jaren niet in rust kunnen doorbrengen omdat ze het gevoel hebben dat ze niet hebben kunnen doen wat ze wilden.