De zusjes Kalshoven hoopten na de onafhankelijkheid in 1945 met hun ouders terug te keren naar Nederland. Maar hun moeder stierf in het Jappenkamp. Waar hun vader was gebleven wisten ze niet. Familie was er niet meer dus kwamen ze in een weeshuis in Oost-Java terecht. Het zou acht jaar duren voordat vader Kalshoven zijn dochters terug zag. Hij was inmiddels tot Indonesiër genationaliseerd, anders moest hij Indonesië verlaten en zou hij zijn kinderen nooit meer terug zien. Met een Indonesisch staatsburgerschap kreeg hij geen toestemming met zijn gebroken gezin naar zijn vaderland terug te reizen. Als voormalig ingenieur in een Hollandse suikerfabriek kon hij zijn pensioen ook vergeten. Hij stierf in armoede. Zijn dochters nu hoog bejaard hebben het niet breed. Ze voelen zich ‘vergeten door het vaderland’. Wilma van der Maten zoekt in een reis over Java niet alleen deze zusjes op maar meer vergeten Nederlanders.
Vergeten door het vaderland
Vergeten door het Vaderland
VPRO,
NTR
Na de Tweede Wereldoorlog keerden vele Nederlanders terug uit Indonesië naar Nederland. Maar sommige verweesde kinderen konden niet weg. Inmiddels zijn zij hoogbejaard. Wat is er van ze geworden?